Magi’ye yeni doğan İsa’ya ibadet yeri yazmak olan bu emrin alınması, noter olan Piero da Vinci’nin ve San Donato’nun manastırının yardımı olmadan da olmayabilir.
Magi’nin Hayranlığı üzerine yazılı bir anlaşma, o zaman sanatçıya “ayni” olarak ödeme yapmanın yaygın bir uygulama olduğunu gösteriyor. Görüntüyü oluşturmak için para, 1479 yılında eyer üreticisi, üreticisi tarafından bağışlanmıştır. 24-30 ay içinde tamamlanması beklenen Leonardo’nun çalışması için ana ödeme, Floransa ve Siena arasında bulunan Valdelza’daki arazinin üçte biri idi. Kayıtlara bakılırsa, bu toprak manastıra “Francesco kardeşinin babası Simon” tarafından verildi. Anlaşmaya göre, keşişler bu arsayı üç yıl boyunca 300 florin için geri alabilirler. Sözleşmenin bir paragrafı çok garip: Leonardo’nun manastırın koruyucu azizinin torunu “Salvestro di Giovanni’nin kızı” na çeyiz için 150 florin vermesi gerekiyordu.
Çalışma tamamlanmadı ve sözleşme feshedildi. Ancak bu anlaşma sanatçıların sadece para olarak değil ödeme aldıklarını göstermektedir. Diğer belgelerden Leonardo’nun şarap, tahta ve tahılla ödendiğini biliyoruz.
Resim çalışması için kızılötesi teknolojinin geliştirilmesi, tuvalin yüzeyini kaplayan kasvetli yarı saydam kahverengi boya altında neyin gizlendiğini görmemizi sağladı. Son zamanlarda saygın bir Floransa bilim adamı ve sanat tarihçisi tarafından Leonardo’nun çalışmalarını inceleyen Profesör Maurizio Seracini tarafından yürütülen analizler, Leonardo tarafından oluşturulan eskizlerin daha sonra kahverengimsi bir boya tabakasıyla kaplandığını gösterdi. Tarza bakılırsa, bu ekleme Leonardo’nun eli tarafından yapılmadı. Belki de birçok farklı sahneye tekdüzelik getirmek ve görüntülerin ikonografisi ile ilişkili olabilecek cumhuriyetçi alt metni yok etmek gerekiyordu.
Tarihçiler, Leonardo’nun Magi’nin Hayranlığı taslağını yıllardır tartışıyorlar. Genel planın çeşitli taslakları ve bireysel figürlerin taslakları, Leonardo’nun her seferinde kompozisyonu biraz değiştirdiğini göstermektedir. Tuvalin merkezinde, Matta İncili’nde açıklandığı gibi geleneksel bir sahne vardır: Magi’ye ibadet veya bilgeler, Madonna ve Çocuk. Magi onları çevreliyor ve önünde diz çöküyor. Belki de Leonardo, odağı üç dünya gücünün buluşmasına kaydırmak için görsel bir seri oluşturmayı amaçladı: Asya, Afrika ve Avrupa, Mesih’in doğuşu ve Hıristiyanlığın yayılmasıyla birleşti.
İlham dolu genç bir sanatçı, geleneksel sahnenin biraz farklı bir yorumuyla ilgilenebilir. Arka planda, izleyici bir savaş görür. Hıristiyanlığın putperestliğin bastırılmasını sembolize ediyor mu? Kesin olan bir şey kesindir: Bu çalışmada Leonardo, Kutsal Ailenin ve Magi’nin yüzlerinde, resmin arka planındaki hareket ritmi ile belirli bir şekilde etkileşime giren duyguların görüntüsünü inceler.
Magi’nin Hayranlığı için hazırlık çalışmaları Mart’tan Eylül 1481’e kadar sürdü, ancak Leonardo’nun Milano’ya gitmesi nedeniyle eksik kaldı. Vasari, eserin eskizlerini bu şekilde yorumladı: “Magi’nin hayranlığı, özellikle de başları olan çok güzel görüntüler gördüğümüz ve diğer çalışmaları gibi bitmemiş kalan resmini yazmaya başladı.” Leonardo bu resmi ve daha önce başladığı “Saint Jerome” resmini Floransa’da bıraktı. Yıllar sonra, keşişler Leonardo’nun işi bitirmesini ummayı bıraktığında, emir Filiplino Lippi’ye transfer edildi. Figürlerin sahnesi, manzarası ve yeri Leonardo’nun Eskizlerine benzer.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)