Magi’nin Hayranlığı 1573’te Venedik’teki San Silvestro Kilisesi için bir sunak kompozisyonu olarak boyanmıştır. İçinde Veronese’nin olgun bir usta olarak başardığı her şey zaten görülebilir. Burada güzel yazılmış, hava dolu bir manzara görüyoruz.
Mesih’in doğduğu beşik bölümleri ile kemerleri, korkulukları ve başkentleri ile antik mimarinin unsurları beklenmedik bir şekilde uyumludur. Gökten bu alana nüfuz eden bir ışık ışını, insan ve hayvan kitlesinden kucağında bir Bebek olan genç bir Tanrı Annesi figürünü ortaya çıkarır. Kırmızılı yaşlı bir adam ona doğru eğildi, görünüşe göre, bu St. Joseph. Genç bir çoban bir köpeği tutar, neler olduğunu merakla izler. Mary’nin diğer tarafında yeni doğan Kurtarıcıya hediyelerle gelen diz çökmüş magi vardır. Onların sayısız retinue arka plan kalabalıklarda.
Sanatçı, giysilerinin ne kadar lüks olduğunu, özellikle Mary’den önce diz çökmüş Belshazzar’ı göstermeye büyük özen gösterdi. Sıcak ve soğuk tonların farklılığı olan sanatçı, tuvali parlak bir şekilde dekoratif yapan güçlü bir renk efekti elde eder. Müjde ya da İncil temalarındaki parsellerde, Venedik’in gözdesi Veronese çağdaşlarını – yüzleri, kıyafetlerini ve hatta jestlerini – yazıyor. Resimleri Titian’ın eserlerinden daha doludur, sıradan Venediklilerin zevklerini karşıladı.
Bir ressam olarak, çok sayıda ayrıntıyı tuvalin genel fikrine tabi tutma yeteneğinde çarpıcı olan büyük ustadan neredeyse aşağıdır. Ancak eserlerinde, Titian’ın resimlerinde bizi büyüleyen yaşamın kaderi üzerindeki felsefi yansımadan daha az.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)