Bir meyve tabağı gibi, Paul Gauguin’in tuvali izleyiciden önce ortaya çıktı. Provence’ın küçük bir kasabası olan Arles’in çevresi, kayısı, yeşil elma ve olgun eriklerin saf renklerinin parlak bir kontrast noktasıyla sonsuza kadar donmuştu. Arles! Yazarın bu yere kaç manzara ayırdığı. Fransa’nın güneyindeki bir eyalette Gauguin’in hayatının harika ve dokunaklı bir dönemi olan 1888 yılı, çok üretken ve sonbahar gibi rengarenk hale geldi.
Önerilen manzara, sanatçının barışçıl resminin birçok anlatısından biridir. Sakin bir tekniği vardır, akışkan değil, orijinal, zengin ve zıttır. Bazıları için görüntü stilize ve kabataslak görünecektir. Öyleyse, ama bu Gauguin’in kendisinin tutumuna bir övgü değil, daha ziyade karmaşık “post-empresyonizm” adıyla XIX yüzyıl sanatındaki isyancı ruh halleri için bir moda.
Tarla manzarası bu dönemin birçok eserine benzer. Basit ve anlaşılabilir bir durum olmasına rağmen, zamanın eleştirmenleri yazma tekniği tarafından çok kandırılmıştı. Ancak, nesnelerde düzenlenmiş ilkel harflere rağmen, çizimde olduğu gibi, çalışma fikri anlaşılabilir. Bu doğa. Bitki elemanlarının yakın iç içe geçmişinde ve insanın varlığında, görüntüde mimari bir nesne için bir yer vardı. Genel planla sadece paletin sakinliği ile değil, aynı zamanda düz çizgiler ve keskinlikleri ile de tezat oluşturur.
Peyzaj unsurlarının düzeni, planların her birinin bağımsız varoluş hakkına sahip olacağı şekildedir – ister sessiz insanların bir üçlüsü, ister bir ladin ile uzaktaki bir tepede bir kubbe veya sağda taçlı büyük bir ağaç olsun. Resimde, arsa gibi, dağınık olarak ayrı ayrı alınan hikayeler yazabilirsiniz.
Ancak, renk düzenine dikkat etmelisiniz. O kadar telaşlı ki, isterseniz bir meyve veya şeker sepetine benziyor. Empresyonist hareketin temeli olarak karşıt renklerin yaşamı, Gauguin’in fırçasına mükemmel bir şekilde ödünç verilir. Bu, yaygın eleştirilere maruz kalan eğilimin çok karlı bir “özelliğidir”. Şematik olarak çizilmiş kron ve çim oyunlarının basit kontrastlarını sadece kontrastla yapabilir, gölgeyi saf sıcak renklerle birlikte bir dizi serin renkle derinleştirebilirsiniz.
Vuruşların yönü, bir fırça seçimi ile, çam ve huş ağacı dalları gibi çeşitli ayrıntıları çeşitlendirmek mümkündür. Paul Gauguin, kırmızı bir sonbahara dayanan tatlı bir renkte bir Fransız kasabasının basit bir anlatısıyla çekici bir tuval önerdi.
(No Ratings Yet)