Post-izlenimci Paul Gauguin tarafından “masumiyet kaybı” tuvali, sanatçı tarafından eski rüyası Tahiti adasında Okyanusya’da yeni bir “vatan” satın alınması sırasında boyandı. Resmin kırk üç yaşındaki yazarın zihin durumunu tam olarak somutlaştırdığı söylenemez. Görüntülemek çelişkili duygulara neden olur. Bir yandan, Gauguin’in dünya kültüründeki çalışmasının önemi açısından yadsınamaz bir başyapıt, öte yandan, ortalama bir insanın sonuçlarının karikatür yorumu anlamında naif bir anlatı, ironik, komik.
Resmi bileşenlerine analiz edelim. Yazı tekniğiyle başlamak. Bu izlenimciliktir, ancak Paul tarafından tersine döndü ve izlenimciliğin Gauguyan’a nasıl görünmesi gerektiği konusunda kendi fikrini değiştirdi. Sanatçı, çok renkli resimlerin performansı için kişisel bir teknik geliştirdi veya daha doğrusu aldı. Bu çalışma dağınık vuruşların ve bol miktarda çok renkli olmadığını gösterir. İster bir tepe, ister bir alan, gökyüzünün bir yüzeyi, bir kadın olsun, her ayrıntı saf renkteki oldukça büyük renk noktalarına genellenir.
Gauguin, her zamanki gibi kontrastla çalışır. İzlenimciliğin gerektirdiği gibi, sanatçı siyah bir pigmentten kaçınarak mor bir karışımla gölge nüansları reçete etti. Ancak, klasik resimden farklı olarak, “masumiyet kaybı”, siluetin net bir taslağına sahip bir dizi ayrıntıya sahiptir, örneğin, kızın omzunda yatan bir köpek, gökyüzüne karşı tepelerin sınırları, vb. Bu taslak izlenim tekniğiyle çelişmez. Resmin renk şeması, kırmızı tonların bolluğuna rağmen, soğuk sıcaklığa yakındır.
Parlama ve orta tonların olmaması Masumiyete düzlemsel bir karakter kazandırdı. Çalışmada hem ekranda hem de arsada inanılmaz bir saflık var. Şimdi anlatının doğrudan analizine dönüyoruz. Okyanusya’nın eski geleneğine göre, masumiyetten yoksun bırakma bir törendi. Damadın en yakın arkadaşları, düğünden önce, törenin başlamasından hemen önce “ilk gece” nin kutlanmasına katılmak zorunda kaldılar. Diğer bir deyişle, damat arkadaş denen bir grup adamın ardından ikinci sıradaydı.
Bu eylemi gerçekleştirmek için damadın damat köyünden alındı ve daha sonra damadın evine döndü. Gauguin’in çalışmalarına bakılırsa, talihsiz simpleton, gelecekteki eşlere başlama töreninin yapıldığı yerde unutuldu. İşte arka planda bulunan arkadaş kalabalığı, genç bayanı duyguları bırakmadan bırakıyor. Sadık bir köpek metresinin bayılmasını ve “kurban” ın parmaklarındaki kırılgan çiçeği dün kaybolan çocukluğunda ipucu verir.
Yazarın ve çağdaşın gözünde “vahşi” geleneklere göre yaşam hakkına sahip olan sahnenin çabalarına rağmen, komplo “Timsah” dan bir illüstrasyonun gülünç bir benzerliği olduğu ortaya çıktı. Aslında, paletin kendisi yazarın eğlenceli ruh halini ima eder.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)