“Doğu’nun Afişleri” serisinde yer alan güzellik, hakikat ve güzelliğin sentezi N. Roerich’in sanatsal fikirlerini All-One’ın felsefesine yaklaştırıyor.
Burada, Asya’da her şey, olası bir kültür sentezi fikrine karşılık geldi, her şey sanatın derin katmanlarına ve zengin sanat bağlantılarına tanıklık ediyordu, öyle görünüyordu, böyle farklı ulusların. Roerich, her adımda kültürlerin iç içe geçmesinin örneklerini, sanki Doğu’nun belirli bir izolasyonu, dünyanın geri kalanından soyutlanması efsanesini sürekli olarak çürütüyormuş gibi buldu.
Aynı zamanda, Roerich sanatçısı, çok ihtiyaç duyulan dünya birliği kavramını bir araştırmacının not defterinden anlaşılabilir ve erişilebilir bir sanat diline çevirmeye çalıştı. Bu yolda, Asya’nın kalbinin zenginliğinden ilham aldı, yüzyıllar boyunca çok dikkatli bir şekilde korundu ve henüz modern mekanik medeniyet tarafından bulanıklaştırılmadı. Yani bir dizi “Doğu Afişleri” yaratma fikri.
Resim “Muhammed Hira Dağı’nda.” Nicholas Roerich, bir kişinin yüzünü göstermeyi yasaklayan İslam’ın kanunlarına saygı göstererek Hira Dağı’ndaki Peygamber’i izleyiciye sırtıyla canlandırdı. Altay-Himalayalar kitabında sanatçı şöyle yazıyor: “At-Tabari Muhammed’in peygamberlik çağrısı hakkında ilginç bir şekilde konuşuyor.” Tanrı’nın elçisinin vahiyine başlayan ilk şey, sabah ışığı gibi gelen gerçeğin önerileriydi. Sonra yalnızlık ile doluydu ve Hira Dağı’ndaki bir mağarada kaldı. Ve Gerçek Olan sonsuza dek ona geldi. Ve ona dedi ki: “Muhammed, – sen Tanrı’nın elçisisin”
(1 votes, average: 5,00 out of 5)