Fransız Adolf Bouguereau’nun “Müzik ve Edebiyat” ın çalışmasında insancıl sanat biçimleri, elbette resim ile birlikte insanlık için en yaygın ve en önemli olan tasvir edilmiştir. Yazar kahramanlarına güzel bedenler ve sıradan bir görünüm kazandırdı. Sofistike özelliklerden ve delici bir görünümden, kadınlıktan ve aynı zamanda titizlik ve sertlikten dokunurlar.
Ressam tarafından yapılan edebiyat ve müzik muses veya tanrıçalara atfedilemez. Gerçekten de, Yunan mitolojisindeki edebiyatın, sevgi ve lirik de dahil olmak üzere birçok şiir türüne bölünen birkaç küfü vardı. Ve Eutherpa, hem müzik hem de lirik şiirin tek kişilik yönetimini temsil ediyordu. Bouguereau’nun Euterpa’nın bütünlüğünü iki katına çıkardığını söylemek imkansızdır, bu nedenle bu resimde olduğu gibi çeşitli alegorilere ve kişiliklere olan sevgisini tartışmaya devam etmektedir. Ve böylece, iki kadın, iki cansız sanat hipostazları, Adolf Bouguereau’yu nazik ve anlaşılır bir izleyici imajında aklıma geldi.
Müziğin daha sofistike özellikleri var. Antik Yunanlı kadınların ruhuyla giyinmiş beyaz tenli yanan bir esmer. Müziğin elleri hassas ve parmaklar müzikal olarak muazzam. Uylukta, küçük cifaraya dayanıyordu. Bununla birlikte, enstrümanın tarihsel olarak doğru olmayan sadece beş teli vardır. Kifara karmaşık bir şekle ve karmaşık oymalara sahiptir. Beste için Müzik, önceden yazılmış bir müzikal kadro ile bir kaydırma düzenler. Müziğin kişileştirilmesinin nasıl yapıldığına bakılırsa, performansında sadece lirik bir sakin melodi, bir yere dokunan ve bazen ağır duyabilirsiniz.
Edebiyat, hala genç bir yüz şişmesi ile daha genç görünüyor. Kıvrılmış saçların karmaşık şekillendirilmesi Roma’ya benzer, ancak dekorasyon ve kıyafetlerin düzenlemesinde hem Roma hem de Yunanistan çok farklı değildi. Onun elinde tutan kız nedir? Bu, kokulu balmumu ve keskin bir uca sahip bir sopa ile kaplı ahşap ince bir levhadır. Yazmak için birçok yemek çubuğu vardır, güzel ifadeler beklentisiyle Edebiyat’ın ayakları altında kalabalıklaşırlar. Böyle bir arsa, beşeri bilimler veya müzik okul sınıfı, şehir kütüphanesi ve müze için iyidir, ancak içinde çok fazla semantik yük yoktur.
Tuval, paletin keskin “çığlıkları” olmadan güzel ve yetenekli bir şekilde yazılmıştır. Canlandırmaktan ziyade durgunlaşır ve güzel dünyayla ince bir bağlantı ipliği döndürür. Ancak bakirenin görüntüsünde tasvir edilen müziğin sesleri yoktur ve harflerin çeşitliliği yoktur. İşte cansızı canlandırma ustası Bouguereau’nun akademikçiliğine ve yeteneğine bir örnek.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)