Böylece 17. yüzyılın sonundaki olay tüm dünyada tanıtım aldı. Ressam tarafından tarif edilen arsa, toplumun yerleşik görüşlerini değiştirme konusunda isteksiz olduğunu gösterir ve diyalog yürütme yeteneğinin bir ipucu bile yoktur. İki taraftan etkilenen çıkarlar, tüm toplumun sükunetini tehdit ediyor gibi görünüyor. Bu nedenle, onları gayretle savunmaya değer. Sanatçı kimi yazdı? Ve ana karakterlerin ve onları çevreleyenlerin pozlarına ne anlam kattı?
V. G. Perov’un resmini dikkatle ve dikkatle değerlendirilebildiği için beğendim. Birçok farklı karakteri tasvir ediyor, inançları için savaşta tanıştılar. Basit bir teknik olan aydınlatma sayesinde yazarın bu sahnenin iki ana karakterini nasıl ortaya koyduğu görülebilir. Prenses Sophia ve Nikita Pustosvyat tuval üzerindeki en çarpıcı figürler. Ve hayatta, tarihin bugüne hatırladığı kişiler oldular. Resim, yakalanan olayı daha iyi tanımak için çeşitli ansiklopedilere bakmamı istedi.
Yirmi beş yaşındaki genç prensesin iktidara geldiği yılda ne olduğunu merak ediyordu. Her ne kadar Sophia’nın duruşu güven ve kibirden bahsediyorsa da, bu toplantıdan sonra takip eden şey tüm korkusunu gösterdi. Ertesi gün Pustosvyat idam edildi.
Perov sempatilerini aktarmamaya çalıştı, bu resimde gösterilen herkesin doğru ve doğru yazılı portresinden fark edilir. Bunların herhangi birinin doğasını kolayca okuyabilirsiniz. Ama aynı zamanda, tuval o kadar duygusal bir enerjiyi döküyor ki, göremediğim, uzaklaşamadım ve kayıtsız bir şekilde unutamadım. Gözlerden önce, kendi sözleriyle insanları karıştıran yaşlı bir vaiz zaten var. Mahkumiyetinin inanılmaz gücü, ölüm korkusuna rağmen bazı öğrencilerini beraberinde getirdi. Ve ona karşı çıkmaya çalışan, arkasındaki emperyal kraliçenin desteğini hissedenler, gururla, küçümseme ile davranıyorlar.
Resmin gücü, olayların doğru tanımında ve ressamın anı ne kadar ince algıladığında yatar. O zaman resimde gösterilen karakterlerin hiçbiri başka türlü davranamazdı. Bu çalışma neden bu kadar etkileyici?
(1 votes, average: 5,00 out of 5)