Michelangelo Buonarroti “Ölmek üzere olan köle.” Heykelin yüksekliği 229 cm, mermerdir. 16. yüzyılın ikinci on yılında Michelangelo’nun ana eserleri Papa II. Julius’un mezarı üzerindeki çalışmalarla ilişkilidir. Papa’nın ölümünden sonra mirasçıları, daha mütevazı ve daha az heykelli bir mezar taşı üzerinde çalışmaya devam etmek için Michelangelo ile bir sözleşme imzaladılar. Bu seçenek için usta, şimdi Louvre’da iki esir heykelini ve bir Musa heykelini icra etti.
Louvre esirleri “Dying Slave” ve “Bound Slave” in görüntüleri Michelangelo’nun belki de Rönesans İtalya trajedisini tanıyan ilk Rönesans sanatçısı olduğunun en açık kanıtıdır. Bu dönem sanatındaki ana tema, insan ve düşman güçlerin çözülemez çatışmasının temasıdır. Yolundaki tüm engelleri süpüren kazananın imajı, ona karşı çıkan güçlere karşı mücadelede ölen bir kahramanın imajıyla değiştirilir.
Tek bir hedefin bir insanının eski yekpare karakteri, görüntüye daha karmaşık, çok yönlü bir çözüme yol açar. Heykelde “Ölmek Köle” – kurtuluş mücadelesinde kırılan harika bir kahraman, ana, önden bakış açısı daha büyük ölçüde baskındır, ancak burada da heykelin atlanması, görüntünün tüm iç hareketini hissetmeyi mümkün kılar – dayanılmaz eziyet hissinden barışçıl sakinliğe ve akma hissine ölümcül uyku bedeniyle. Figüratif ve kompozisyon düşüncesinin yeni özelliklerine ek olarak, Louvre heykelleri “Bound Captive” ve “Dying Slave”, yeni bir plastik form hissi, alışılmadık derecede canlı, somut ve aynı zamanda insan vücudunun animasyonlu aktarımının bir örneğini sunar.
Bu heykellerle karşılaştırıldığında, David modeli biraz kuru bile olsa yeterince enerjik görünmeyebilir. Genç “Centaurs Muharebesi” nde bir habercisi olarak patlak veren bu canlı plastik unsur, burada tüm gücüyle olgun Michelangelo’nun sanatsal yönteminin karakteristik bir özelliği olarak ifade edildi.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)