Sanatçı daha önce tüccar Oswald Krell’e aşinaydı, ama onu sadece Krell atölyesinde göründüğünde, bir portre sipariş etmek istediğinde gördü. Dürer önünde düzensiz ve olağandışı soluk bir yüzün keskin özelliklerine sahip uzun boylu ince bir adam gördü. Bükülmüş ve kaymış kaşlarda, burun köprüsünün üstündeki kırışıklıkta, Krell’in gizlemeye çalıştığı büyük bir iç gerilim vardı. Ruhunda büyük bir tutku yandı – servet için susuzluk, belki de sönmemiş bir hırs.
Dürer Oswald Krell’i açık pencerenin yanına yazdı, böylece ışık yan tarafından düştü. Bulutlu gün. Dürer bir eskiz yaptığında hemen modelinin hareketsiz kalamayacağını hissetti. Krell’i yazacak, iç huzursuzluğunu hissetmesine izin verecek. Giysinin kenarını tutan el ne kadar sıkılır! Damarlar bile şişti.
Dürer oda ya da mobilya yazmadı. Krell’in arkasındaki kırmızı, maddi bir duvar değil, sadece kırmızı bir arka plan. Manzarayı açığa çıkarır. Manzara pencereden değil, bir duvardan görünür. Sanatçı onu görmüyor, ama açıkça görüyor. Dar, dolambaçlı nehir, hafif titrek dalları olan ince ağaçlar.
Bu berrak manzaranın yanına yerleştirilmiş bir kişinin ruhunda hiçbir sakinlik yoktur. Tüm iç gerilimi ile doğanın sakin sessizliği ile çelişir. Dürer uzun süre Krell’in gözleriyle mücadele etti, sonra buldu. Onlar, bizim görmediğimiz ve bu kişinin dikkatle baktığı bir tarafa yönlendirilir – genç, zengin, güçlü, ancak iç susuzluk, ruhsal bir alevle kışkırtıcı işkence.
Portre hazır olduğunda Krell’i vurdu. Sanatçı onun içinde sadece belirsiz hissettiği bir şey gördü. Müşteri benzerliği övdü, sanata hayran kaldı, sanatçıyı ödedi ve gitti, ruhunda endişe hissetti. Ve Dürer, portreyi müşteriye vermeden önce adını yazdı ve tarihi belirledi: 1499.
Bu iş için önemli bir tarih! Dürer, genç bir Alman tüccarın portresini çizdi ve biten fırtınalı bir yüzyılın portresini çizerek yeni, daha fırtınalı bir resme yol açmaya hazırlandı; Krell’in portresini çizdi ve her ikisinin de ait olduğu zamanın portresini boyadı – dönüm noktasında.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)