Portre, Sanat Akademisi Başkanı I. I. Betsky, Catherine II’nin mütevelli heyeti tarafından görevlendirildi. Bu zamana kadar artmış olan D. G. Levitsky’nin tanınması, I. I. Betsky tarafından sipariş edilen portrelerin ilki için sanatçının elli ruble aldığını, ikincisi için zaten dört yüz olduğu gerçeğiyle yargılanabilir.
Tasvir edilen kişi sanatçı için çok verimli bir malzemeydi. Prokofy Akinfievich Demidov, Büyük Peter altında devasa servetlerinin temelini atan Tula silah ustalarının soyundan gelen en büyük maden işletmelerinin sahibidir. Zamanının en eksantrik eksantriklerinden biriydi. Zengin bir adamın gülünç kaprisleriyle birlikte, eğitim ve merak, bir aydınlanma tutkusu ve hayırsever bir cömertlik ile bir arada yaşadı.
Prokofy Akinfievich, sadece Petersburg ve Moskova’yı değil, aynı zamanda Avrupa’yı da şaşırtan eksantriklikleri ile biliniyordu. Böylece, 1778’de St. Petersburg’da, çok fazla şarap sarhoşundan dolayı 500 kişinin ölümüne neden olan bir halk festivali düzenledi. İngiliz dersini öğretmek için St. Petersburg’daki tüm kenevirleri satın aldıktan sonra, İngiltere’de kaldığı süre boyunca ihtiyaç duyduğu mallar için fahiş bir fiyat ödemeye zorladı. Birçok efsane, gerçeği kurgudan ayırmanın her zaman mümkün olmadığı zengin adamın duyulmamış olanının istekliliği hakkında hayatta kaldı. Parlak turuncu renkli bir çıngıraktan, üç çift at ve post-kuvvetlerden oluşan bir cüce ve devden oluşan Demidov “çıkışı” gibi onun “yaratıcılığı” nın birçok örneği bilinmektedir. Bununla birlikte, Demidov’un büyük bağışlar yaptığı ve tanıtımdan kaçındığı durumlar var.
Bölüm altında elde edilen muazzam servet ve iyi kalp, Prokofy Demidov’u en önemli kamu lehtarlarından biri yaptı.
Moskova’da Ticaret Okulu’nu kurdu ve büyük miktarları Moskova Eğitim Evi’ne ve Moskova Üniversitesi’ne transfer etti. Demidov’un bilimsel tutkusu herbaryumu seçiyordu: Moskova’daki arazisi çiçek bahçeleri ve nadir bitkilerin toplandığı bir botanik bahçesi ile meşhurdu. 1785’te arıların bakımı konusunda ciddi bir inceleme yazdı.
P. A. Demidov’un görüntüsü, Levitsky’nin tüm eserlerinin en “resmi” dir. 18. yüzyılın portrelerinde, tüm bileşenler: giyim, aksesuar, mobilya, arka plan – belirli bir semantik yük taşıdı ve öncelikle modelin sosyal konumunu belirlemeye yardımcı oldu.
Demidov’un portresinde biraz farklı bir anlamı var. Resimde tek bir rastgele detay yoktur, ancak her detay – masadaki sulak ve sulama kutusundan binanın cephesine kadar – tasvir edilen refahı değil, zevklerine, hobilerine, karakterine tanıklık etmez.
Portrenin tüm yapısı, geleneksel tören görüntülerini beklenmedik, neredeyse garip karşılaştırmalar ile açıkça parodiler. Ödüller ve regalia ile resmi üniforma yerine, Demidov bir ev yeleği, pantolon, çorap, geniş açık bir elbise, bir şapka ve boynuna rasgele sarılmış bir fular takıyor.
Tamamen standart olmayan bu kıyafetin kontrastı, tasvir edilen portrenin portresi – aynı zamanda, görkemli olması gerektiği gibi ve aynı zamanda rahatladı: sol el bahçe sulama kabına dayanıyor ve sağın güzel bir hareketi, büyük bir miktar bağışladığı Eğitim Evini göstermiyor. çiçekler. Ciddi bir mimari geçmişe ve perde örtme sütunlarına sahip ev eşyalarının yan yana yerleştirilmesi de kasıtlı olarak zıttır.
Çirkin, akıllı, parlak bireysel bir ifadeye sahip olan Demidov’un yüzü ve tüm figürü, yaşına yanlış anlam ve küçümseme olmaksızın boyanır.
Levitsky savurganlığın özelliklerini bir tören portresinin unsurlarıyla birleştirmeyi başardı ancak tasvir edilen kişide acı şüphecilik ve ironi kayması notları Portre, sanatçının yüksek yeteneğine, dışa doğru derin insanlığın özelliklerini görme yeteneğine tanıklık ediyor.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)