Fransız ressam Nicola Lancret tarafından resim “Parkta konser.” Resmin boyutu 76 x 107 cm, tuval üzerine yağlıboya. Konser, bir dizi vokal veya enstrümantal çalışmanın yapıldığı halka açık bir toplantıdır.
Programa göre, konser adını alır: senfonik, manevi veya bazen tarihi. Konser, solistlerin performansın ustalığını ifade etmelerini sağlamak için orkestra eşliğinde bir veya birkaç enstrüman için yazılmış bir müzikal kompozisyon. 2 enstrüman için yazılan konsere 3 – üçlü olmak üzere iki kat denir.
Bu tür konserlerde orkestra ikincil öneme sahiptir ve sadece bahislerde bağımsız bir önem kazanır. Bir orkestranın büyük senfonik anlamı olan konsere senfoni denir. Bir konser genellikle 3 bölümden oluşur. On sekizinci yüzyılda, yerlerde birçok enstrümanın solo oynadığı bir senfoniye konçerto grosso denirdi. Daha sonra, bir çalgının diğerlerine göre daha bağımsız bir önem kazandığı bir senfoniye, senfoni konftantan konserdeni Sinfonie denilmeye başlandı.
Konser kelimesi, müzikal bir kompozisyonun adı olarak, 16. yüzyılın sonunda İtalya’da ortaya çıktı. Üç bölümden oluşan konser 17. yüzyılın sonunda ortaya çıktı. İtalyan Corelli, 18. ve 19. yüzyıllarda çeşitli enstrümanlar için konserlerin geliştirildiği bu konserin kurucusu olarak kabul edilir. En popüler keman, viyolonsel ve piyano konserleri. Daha sonra konserler Bach, Mozart, Beethoven, Schumann, Mendelssohn, Çaykovski, Davydov, Rubinstein, Viotti, Paganini, Vietnam, Bruch, Wieniawski, Ernst, Serve, Litolf, vb. Tarafından yazılmıştır. Konsere, hem solo hem de orkestradaki sanatçılar birinci sınıf sanatçılar olduğunda akademi de denir.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)