Michelangelo Buonarroti “Pieta” veya “İsa’nın Yas” Heykel. Heykelin yüksekliği 174 cm, mermerdir. İtalya’nın ilk ustaları arasında genç heykeltraşı öne çıkaran en büyük eser mermer grubu Pieta idi. 15. ve 16. yüzyılların başlarında gerçekleştirilen “Pieta” Michelangelo’nun çalışmalarında Rönesans’ın insancıl ideallerinin zaferine, kahramanca imgelerin bütünlüğüne ve anıtsal sanatsal dilin klasik netliğine olan sarsılmaz bir inançla işaretlenmiş bir dönem açar.
Genç ustanın yaratıcı araştırmaları için, önemli ve sorumlu bir konunun seçimi zaten gösterge niteliğindedir – Bakire’nin kederi, ölen oğlun yasını tutuyor. Bu konu, 15. yüzyılın ustalarına erişilemeyen bir derinlikle yorumlanmaktadır. Her zaman acıklı bir karakterin görüntülerine yer veren Michelangelo, bu gruptaki dramatik çatışmanın derin psikolojik olarak ifşa edilmesine bir örnek verdi. Geleneği cesur bir şekilde kırdığını hissettiğinde, Tanrı’nın Annesini genç olarak tasvir etti, böylece özel manevi saflığını gölgeledi. Mary imgesinin yüksek maneviyatı, duygularının asil kısıtlaması, genç annenin acılarına aydınlanmış bir karakter veren umutsuzluk gölgesinin trajik temasını mahrum eder.
Bu grupta Michelangelo, besteciliğin zorluklarıyla serbestçe başa çıkarak, jestin duygusal içeriğini hissederek bir usta olduğunu gösterdi. Örneğin, Mary’nin eğimli kafasında, meditasyon, kederli şaşkınlık olduğunu tahmin ettiğimiz sol ele tahsis edilen hareketinde ne kadar etkileyici bir soru var.
Ancak plastik işleme açısından bu grup, canlı serbest plastiği zamanının çok ötesinde olan Centaurs Savaşı ile karşılaştırıldığında geriye doğru bilinen bir adımı temsil ediyor. Roma “Pieta” daki ciltlerin modellenmesi oldukça ayrıntılıdır – bu özellikle kıyafet kıvrımları için geçerlidir; mermerin yüzeyi, genel olarak kabul edilen geleneklerin ruhuyla pürüzsüz bir şekilde parlatılır.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)