“Pieta” Svyatoslav Roerich tarafından kardeşi Yuri Nikolaevich’in ölümünde yazıldı. İncil teması – İsa’nın yası – sanatçının kendisinin derin duygusal deneyimlerini ortaya çıkarmak için bir araç olarak hizmet etti; resim acı çeken kederle nasıl sempati duyacağını bilen herkese hitap ediyor. Resim “Pieta” aynı zamanda evrensel insan kederini anlatıyor.
Svetoslav Roerich resme ikinci bir kadın figürü ekledi ve yorumuna şu açıklamayı yaptı: “Bu evrensel bir tema. Başkaları için hayatını feda eden bir kahraman. Yanında annesi ve sevgisi olan kadın, bir şekilde ya da böyle Ve belki de kedileri ölen kişinin acılarından daha güçlüdür. Bir annenin ya da sevecen bir kadının kederinin derinliğini ölçebilen, onlar için en pahalı olanı? Ve bu, hayatta her zaman ve her yerde tekrarlanır.
Kahramanca başarı pek yalnız değil. Birçok insan her zaman kahramanca bir eylemde bulunur. Ve eğer bu eylem birinin ölümüyle biterse, o zaman birçok kişi tarafından da deneyimlenir. Bu nedenle, fedakarlıkta umutsuz bir keder yoktur ve resmin karanlığına nüfuz eden pembe ışın bir umut ışınıdır, insanları sömürüye yükselten ve onlara gidenler için zafer garantisidir. “Sanatçının babası şöyle yazdı:” Savaş zor, ama sonra zor kurtarma.
Kültürün temelleri tehlikede olduğunda, bir insanın vücudu ve ruhu endişeli olduğunda ve kanlı yaralardan muzdarip olduğunda, o zaman amacı barışçıl ve mucizevi bir güç tekrar yükselir, bu da amacı maneviyattan yumuşak bir dokunuşla mind kalbin zihnine götürmektir. Bu güç Ebedi Dişildir. Evde zor olduğunda, acı çeken ateşte vaftiz edilen bir kadına yöneliriz.
Dünya için zor olduğunda, kalbi kültür ve ruh üzerinde yaralanan yaralardan acı çeken bir kadına yöneliriz. “Dedi. Acının yatıştırılması için değil, kalbin onu fethetmesi için dua edeceğim. “
(1 votes, average: 5,00 out of 5)