“Piyanoda” Whistler’ın Kasım 1858’de Londra’da başlayıp gelecek yılın baharında tamamlanan ilk büyük resmi. Resimde sanatçının kız kardeşi Deborah ve kızı Anna’yı görüyoruz. Tuval oluşturma fikri Whistler’in Rusya’daki çocukluk yaşam izlenimlerinden ilham aldı. Küçük Deborah yetenekli bir piyanistti ve genellikle St. Petersburg’da konserler verdi.
Resmin melankolik ruh hali büyük olasılıkla mutlu bir çocukluğun bu lirik anılarından kaynaklanmaktadır. Whistler, 1859’da Salon’da tabloyu sunmayı amaçladı, ancak “çok orijinal” olarak adlandırıldı ve reddedildi, ancak sanatçı Francois Bonvin farklı bir görüşteydi, bu yüzden Paris atölyesinde Whistler’ın bir resmini sergiledi. Bu eseri gördükten sonra, gerçekçiliğin olağanüstü ustası Gustave Courbet, Amerikan’ı resimdeki başarılı çıkışından dolayı tebrik eder.
“At the Piano”, tamamlayıcı renk tonlarının seçkin bir seçkisiyle etkileyicidir. Karmaşık gri-yeşil ve koyu sarı-gri renkler yerel lekelerle kontrast oluşturur: Deborah’ın elbisesinin karanlığı, kızının kıyafetinin beyaz rengi ve kanepenin kırmızı rengi. Resim, Courbet’in tarzını anımsatan geniş süpürme vuruşlarıyla boyandı.
Whistler, Doğu’yu boyamak için geleneksel olan parçalanmış kompozisyondan esinlenmiştir. Arka planda asılı olan resimlerin “kesilmesi” tekniği, aynı amaç için – resim alanını olabildiğince genişletmek için – sadece perspektif ve ışık oyununu kullanan gerçekçi kompozisyonların aksine, tuvalin yapımını tamamen orijinal hale getirir. “Piyanoda” resminde Whistler’ın Hollanda resminin etkisini de görebilirsiniz.
Bu tuvali satın alacak olan koleksiyoncu, “Vermeer’in yanında harika görüneceğini” açıkladı. Degas, kariyerinin başlangıcını hatırladığında şu resme dikkat çekti: “Fontaine, Whistler ve ben aynı yolda yürüdük – Hollandalı.”
(1 votes, average: 5,00 out of 5)