Yüz yıldan biraz fazla bir süre önce, sanatçı fırçasını kenara koydu ve düşüncesinde resimden uzaklaştı. Daha ünlü Rus ressam Andrei Petrovich Ryabushkin, “Prens Gleb Novgorod Veche’deki Magus’u Öldürdü” resmine hiç dokunmadı ve eksik bıraktı. 1890’ların ortalarında sanatçı, resimlerden biriyle gezici bir sergide başarısız oldu ve kompozisyon ve renk alanında temelde yeni çözümler aramaya başladı. Doğru yolu bulmak hemen mümkün değildi ve bu nedenle usta, aynı tarzda bitmemiş bir dizi resim bırakıyor.
Ryabushkin’in Rus halkının tarihini anlatan resimlerinde, Antik Novgorod dönemine adanmış bir dizi eser özel bir sayfa işgal ediyor. Bu şehre olan ilgi muhtemelen sanatçının St. Petersburg Sanat Akademisi’nden daha özgür düşünen Moskova Resim, Heykel ve Mimarlık Okulu’ndan mezun olmasından kaynaklanıyor: cumhuriyet ve demokrasinin soruları, okulun mezunlarının zihinlerini endişelendirdi, bu da ilk feodal cumhuriyetin fikriyle tamamen cevaplandı. Rusya Tuval üzerine yansıyan olay, Veliky Novgorod’un oluşumunda oldukça önemli bir yer kaplıyor. N. M. Karamzin “Rus Devletinin Tarihi” adlı eserinde onu şöyle tanımlıyor: “Sihirbazlardan biri – büyücü Novgorod’daki Hıristiyan inancını kınadı, Bishop Fedor’u azarladı.
Halk onu ilahi bir adam olarak dinledi. Piskopos Novgorodluları çarmıha eğilmeye çağırdı. Ancak Novgorodlular büyücünün etrafında kalabalıklaştı, sadece bir kadro ile Prens Gleb çarmıha yapıştı. Sonra Prens Gleb büyücüye gitti ve onu baltayla gördü. Büyücü ayağa kalktı. Halk haçı saygı göstermek zorunda kaldı. “Ünlü tarih yazarı tarafsız ve sakin bir sunum, bu olayın isyanını yansıtmaz.
1888’de St. Petersburg Arkeoloji Komisyonu tarafından yayınlanan Novgorod Chronicle, “… büyücünün birçok Novgorodian’ı çektiğini ve… Novgorod’da isyan patladığını söyledi. İsyancılar Piskopos Fedor’u öldürmek istedi… Prens Kadroyla Gleb piskoposu savundu ve büyücüye cesurca ve cesurca cevap verdiği büyücüye sorular sormaya başladı… ” Novgorod prensi Gleb Svyatoslavovich, şehirde kendi gücünü ve Hıristiyanlığını korumak için güç kullanmak zorunda kaldı. Sanatçı en doruk noktayı seçti: düşmüş magus Prens Gleb tarafından çoktan öldürüldü.
Müthiş bakışları ve işaret parmağı olan ikincisi, Hıristiyan inancına karşı çıkan herkesle aynı geri tepme kalabalığını dehşete düşürür. Prens Gleb çevresindeki isyancı kitlesini bir kadroyla neredeyse kapatmış olan sanatçı, izleyicinin farkında olmadan etkinliğe katılımcı olması için küçük bir boşluk bırakır. Kompozisyonun böyle bir yapısı, Wanderers tarafından tarihi tabloya getirilen yeniliklerden biriydi. Ancak sadece bir olay değil, Ryabushkin için somut bir gerçek önemlidir. En iyi hareketlilik geleneklerini izleyen sanatçı, zamanın sınırlarını siliyor gibi görünüyor, modernliği ve tarihi aynı düzenin fenomenleri olarak sunuyor ve bu nedenle çoktan geçmiş olanların duyguları herhangi bir izleyiciye çok yakın hale geliyor. M. Ageeva, M. E. Ilyin, L. Smirnykh. “Nizhny Tagil Güzel Sanatlar Müzesi”. Beyaz Şehir, 2004
(1 votes, average: 5,00 out of 5)