1880’de Repin “Propaganda Tutuklaması” nı yazmaya başladı. 1892 yılına kadar uzun süre çalıştı. Sanatçı merkezi bir imaj üzerinde çok çalıştı. Repin doğayı arıyordu, belirli bir modelin doğasında bulunan bireysel özellikleri topladı.
Resimdeki tüm dikkatler devrimciye odaklanmıştır. Az önce yakalandı. Eller arkada bükülür. Yanında, sotskys ve memurlar etrafta koşturuyorlar. Propagandacı hala özgür olmaya çalışıyor. Rakamı boyunca, izleyici gizli enerji, savaşma isteği hisseder. Kızgın bakışları pencerenin önünde duran adama yönelik. Propagandistin saçları dağınık, gömleği düğmelerini açmamış.
Devrimcinin kahramanlığı, imajını yakındaki bir subayın imajıyla karşılaştırırken özellikle keskin bir şekilde hissedilir. Propagandacıya yaklaşmaktan, eliyle ona dokunmaktan korkuyor gibiydi. Memurun tüm figürü, başının geriye doğru atılması, ellerinin hareketini uyarmak, kırmızı şişmiş burunlu donuk bir yüz – tüm bunlar görüntüsünü neredeyse grotesk hale getirir. Diğer figürler – bir arama memuru, bir katip ve bir ajan, bu gösteriyi düşünen, tutuklananlara açıkça sempati duyan, pencerede duran ve devrimciye endişeyle bakan bir adam, bankta oturan bir adam – büyük bir dokunuşla tüm bu karakterler ana içeriği tamamlıyor, kahramanın imgesiyle tartışmadan, komployu ortaya çıkarır. “Propaganda Tutuklaması” nda etkinliğin kendisi detaylı bir anlatı kullanılmasını gerektiriyordu.
Repin bu hikayeyi resimsel-plastik bir örnek haline getirmeye çalıştı. Eylemi iç mekanda gerçekleşen, gerekli detayları dikkatlice yazarak günlük bir tür resim oluşturma ilkesini koruyan Repin, devrimci figürü kompozisyon olarak seçti: tuvalin merkezine yerleştirdi, aceleci bakışlarına yer verdi ve iç hareketten bir çıkış yolu aradı. Sanatçı en sıcak renkleri propagandacı figüründe topladı. Pencereden dökülen ışığın soğumasıyla gölgelenir. Muhabirin Tutuklanmasında Repin, devrimci bir tema üzerine diğer tablolarının tipik bir görüntüsünü oluşturur.
Kahramanlığı, iç güzelliği, gücü, feat devam etme yeteneğini vurgular. Fakat aynı zamanda, bu görüntüde trajik bir not da duyuluyor: resim, devrimcinin yalnızlığını, hayatını verdiği kişilerden soyutlanmasını ortaya koyuyor. Repin’in seçtiği temayı bu şekilde yorumlaması, çevredeki gerçekliği, zamanını derinden anlayan sanatçının özel uyanıklığından etkilenir.