Paul Cezanne, Provence’ın çok sayıda post-izlenimci manzarasını yarattı. Her şeyden önce, bunlar “Estacus yakınlarındaki Provence Evleri”, “Provence Evi”, “Saint Victoria Dağı” ve diğerleri gibi işler. Görüntünün en sevdiği motifler Provence’ta dağlar ve doğa, taşlar, tepeler, tarlalar, evler. Bu görüntüler post-empresyonist resimlerin çoğunun bileşenleridir. Benzer bir çalışma olarak 1879-1882 arasında yazılan manzara, “Estacus yakınlarındaki Provence Evi” olarak düşünülebilir. Bugüne kadar, resim Washington Ulusal Galerisi’nde.
“Provence Estac yakınındaki evleri” manzara tek bir renk düzeninde yapılır. Soğuk mavi-yeşil renk, tuvale akşam serinliği hissi verir. Manzara mavi renklerle ve mavinin karmaşık tonlarıyla doludur. Evler birbirine yakın, sıkı bir şekilde tasvir edilmiştir. Binalar, sarı-limon duvarları ve mavimsi gölgelerle birleştirilen keskin bir kontrast çözümü ile katı kübik oranların geometrik figürlerine benziyor.
Cezanne’nin manzarası karmaşık bir pastel minyatür veya çalışmaya benziyor. Görüntü, keskin karartma ve renk geçişleri, keskin kontur çizgileri ve sıkıştırılmış, daha ağır ana hatlar olmadan yumuşak, boğuk oldu.
Tuval resmi dekoratiftir. Grafik doğası, formların sadeliği, siluet genellemesi, konu sınırlarının düzgünlüğü ile karakterizedir.
Tuvalin resimsel sırası, bazı külçe taşlarının tuhaf renklendirmesine benzer. İş, bir ışık ve gölge oyunu ile karakterize edilir, resim titriyor, alanı parlak, çizgili bir güneş ışığı parıltısıyla dolduruyor. Manzara, birçok renkli unsurdan oluşmuş gibi, parçalanmış ve kısmen parçalanmıştı. Görüntü, soğuk gri-mavi ve mavi-yeşil renklerin ince cam yüzeylerinden oluşur.
“Provence Estac yakınındaki evleri” manzara kırılgan, şeffaf ve ağırlıksız. Genelleştirilmiş formlar çok renkli, güneş parçacıklarını emer, tuvali tek bir bütün kompozisyonda birleştirir ve birleştirir. İş soyut, parlak, ama aynı zamanda ustaca yapılmış, şehvetli, hafiflik ve hava ile dolu. Sanatçı, Estak yakınlarındaki bu güzel yerin atmosferini ve özel durumunu aktarmayı başardı. Resim, güneşte parlayan yarı saydam, çok renkli parçacıkların bir kombinasyonunu andırıyor, dünyayı titreyen damarlar alanına ve çok sayıda parlak renkli konturlara dönüştürüyor. Manzara yumuşak dalgalanma ve renk geçişi, nazik alacakaranlık aydınlatmanın arka planına karşı sessiz bir zaman akışı ile karakterizedir.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)