Vrubel, en önde gelen Rus şarkıcılar Nadezhda Ivanovna Zabele ile evlendi. Rimsky-Korsakov’un en sevdiği şarkıcıydı; Onun için, Çar’ın Gelini’nden başlayarak operalarda soprano parçaları yazdı. Vrubel’in birçok Zaberela portresi var ve bu da çalışmalarının özel sayfalarından biri.
Nadezhda Ivanovna ile ilişki romantik aşkın tüm nitelikleriyle döşenmiştir. N. I. Zabela şöyle anlatıyor: “Provalardan birinde, mola sırasında bir beyefendinin bana koşması ve elimi öpmesi, haykırdı:” Çok güzel bir ses! “T. S burada duruyor Lyubatovich beni tanıtmak için acele etti: “Ressam Mikhail Alexandrovich Vrubel,” dedi ve bana “Bir adam çok geniş, ama oldukça iyi” dedi. Mikhail Alexandrovich her zaman sesinin sesine karşı çok hassastı. sahne karanlıktı; ama sesinin sesini beğendi. ” Vrubel’in yüzüne ve görünümüne değil, imajı, sesi, rüyası, kendi hayal gücünün yaratılmasıyla çok aşık olduğu ortaya çıktı.
Hayatlarının mutlu dönemi kısa sürdü. Birincisi, yarık süngeri olan bir oğlu olduğu için Vrubel’i son derece acı verici bir izlenim bıraktı ve aslında bu andan itibaren hastalık ve deliliğe dönüşümü başlıyor. Ve o andan itibaren, Vrubel “Demon Downcast” üzerinde çalışmaya başlar. Bu, onun için bir çöküşün ihtişamını güvence altına alan bir eserdi – ve yıllar, Nadezhda Ivanovna’nın sürekli Vrubel’i ziyaret ettiği ve sıklıkla onun için söylediği bir psikiyatri hastanesinde başlıyor. 1890’ların portreleri arasında ayrı durmak, Empire Style Toilet’daki “Nadezhda Ivanovna Zabela-Vrubel Portresi” dir. Pliski Çiftliği’nde yazıldı ve sanatçının Zabela ile bağlantı kurduktan sonra yaşadığı kısa bir mutluluk dönemini emdi.
Vrubel ilk kez yalnız hissetmiyor. En uyumlu eserlerinden birini yaratır. Işık, açık renkler, leylak, antep fıstığı, sanki “Büyük” anahtarında ses çıkarmış gibi – Rimsky-Korsakov’a mektuplarda olduğu gibi, Zabela bu dönemdeki zihinsel durumunu belirledi. Vrubel’in ışık yarı saydam muslin tasarımına göre dikilmiş bir elbise ve şapkada pastoral bir kovboy kıza benziyor. Mutluluk zamanı kısa sürdü. Yakında, 1902’de Vrubel Savva’nın bebek oğlu aniden öldü. Vrubel, tedavi edilemez bir hastalığa batırılır.
1904 yılında Zabela, hayatının geri kalanını psikiyatri hastanelerinde geçirmeye mahkum olan kocasıyla birlikte St. Petersburg’a taşındı. Zabela Mariinsky Tiyatrosu’nda hizmete girdi, ancak yönetmeni Vladimir Telyakovsky günlüğüne yazdığı gibi, hasta Vrubel uğruna onu merhametten uzak tutuyorlar. Sanatçı Konstantin Somov’un mektubunda yaratıcı başarısızlıkların olası bir açıklamasını buluyoruz: “Zavallı kadın büyük sahnemizde zorlukla duyulamıyor ve zar zor görülebiliyor. Mariinsky Tiyatrosu’na girerek bir hata yaptı. Rus şarkıcı için çok iyi şarkı söylüyor, ama sesi zaten yorgun.”
(1 votes, average: 5,00 out of 5)