Mikhail Matyushin alışılmadık şekilde çok yönlü bir kişidir, birçok yeteneğe sahip bir kişidir. Sadece bir sanatçı değil, aynı zamanda bir müzisyen, öğretmen, filozof ve sanat teorisyeni. Matyushin, “genişletilmiş görme” teorisinin yaratılmasına aittir – renk, ses, şekil, alan ve zamanın iç içe geçtiği dünyanın kapsamlı bir algısı.
Sanatçı resimlerinde çevreleyen gerçekliğin vizyonuna yeni bir yaklaşım getiriyor. Bu yöndeki ilk çalışmalardan biri “Stog. Lahti” tablosuydu.
Lakhta, Finlandiya Körfezi’nin kıyısında küçük bir köy olan St. Petersburg’un tarihi bir bölgesidir. Lakhta’nın pitoresk doğası bir zamanlar I. Shishkin tarafından resimde ölümsüzleştirildi. Matyushin bunu radikal olarak zıt bir şekilde yaptı.
Çapraz süpürme sarı, mavi ve mavi vuruşlar çalkantılı rüzgarlı bir günde olduğu gibi gökyüzünü boyadı. Manzara, kırmızı ve turuncudan mavi-yeşile kadar çeşitli tonlarda geniş, ifade dolu fırça darbeleriyle boyanır. Çok renkli ışınlar, kırmızı bir samanlığın yükseldiği resmin merkezinde birleşir. Yatay çizgiler hareketi iletir: yığın, izleyiciden hızla uzaklaşıyor ve yalnızca çok renkli bir akışın ardında kalıyor gibi görünüyor. Cennet ve yeryenin köşegenleri, zıt yönelimli ve zıt, görüntüye daha da fazla dinamik katar.
Böylece, soyut bir formda, Matyushin Lahti doğasının güzelliğinden gördüğü güzellikleri ifade etti. Gerçek görüntüyü tuvale aktarma görevi sanatçı için değildi. Yeni yaratıcı yöntemiyle, izleyicinin resimlerin yeni bir vizyonunu açabilmesi için insan duyularını etkilemeye çalıştı – bütünsel bir alan, zaman ve güzellik duygusu.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)