Verilen çalışma çok önemli ve sıradışı. Bu resim Gauguin çalışmalarının başlangıcını ifade eder. Burada ne dekorativite ne de renkle özel bir ilişki, ne de uçak görüntüleri bulacağız – büyük Gauguin’in resminin ana stilistik özelliklerinden hiçbiri. Bununla birlikte, tuval akademik geleneklerle keskin bir çelişki ve izlenimci teorilere olan coşkuyu gösterir.
“Karsel Caddesi’ndeki evde” alışılmadık bir arsa görüyoruz, ya da daha doğrusu, gerçekleşen her şey oldukça sıradan – birisi bir enstrümanın üzerinde asılı olan bir adamın sıkı rehberliği altında piyanoda müzik çalıyor, bu sahnenin sunum formu burada sıradışı.
Ön planda, yani izleyicinin odağında Gauguin, özünde ikincil bir karakteri – muhteşem bir bukete sahip bir vazo tasvir etmeye karar verdi. Aynı olaya dayanarak resmin derinliklerinde gelişir. İkincil nesnelerin böyle bir uzantısı Edgar Degas’ın en sevdiği tekniktir.
Ancak Paul Gauguin’in ilk eserlerini sadece önde gelen çağdaş izlenimcilerin taklidi olarak düşünmemelisiniz. Gelecekte dünyaca ünlü ustanın ilk çalışmaları özgünlük ve bütünlük ile ayırt edildi.
Bu tuvalde ayırt edici bir özellik hafif. Ön plandan dökülen, tuval boyunca yayılan, masayı aydınlatan, odayı aydınlatan parlak, yoğun ışık, resmin tamamlanması sayesinde tam olarak birleştirici araçlardır.
Gauguin’in bu eser için seçtiği palet de olağandışı – bunlar, sanatçının gelecekte güveneceği saf renklerin baskınlığı olmadan sakin tonlardır.
“Karsel Caddesi’ndeki Bir Evde” resmi hala amatör bir eser. O zamanlar Gauguin’in ana kazancı, Gustave Arosa’nın Gauguin’i eklediği Paris’teki en saygın borsalardan biriydi. Sunulan eseri yazdıktan sadece bir yıl sonra, değişim krizinden sonra Gauguin nihayet resmini lehine seçti. Sakin bir yaşam tarzının ve istikrarlı kazançların, sanatçının dikenli yolunda, karmaşık ve düzensiz olarak değiştirilmesi.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)