Edward Munch yirmi ikinci yaşam yılında “Sabah” yazıyor. O zamana kadar, Christian Krog’un ikinci sınıf öğrencisiydi ve o dönemdeki çalışmalarının, bu ustanın vaaz ettiği gerçekçi sanat ilkelerini somutlaştırması doğaldır.
Tuvalde profilde tasvir edilen genç bir kız yatakta oturuyor. Araştırmacılar, ustanın onu giyinme sırasında veya o zamanki gibi, sabah tuvaleti sırasında tanıttığını ve sanatçının modeline, bu tür resimler için alışılmadık derecede yakın bir mesafeden hayran kaldığını önermektedir.
Çalışmanın bileşimi en küçük ayrıntıya kadar düşünülür: genç hayalperest, kompozit alanın merkezinde bulunur; bu, yatağın başını, şeklin sol omzunu, levha ve duvar panellerinin katlarını tanımlayan dikey çizgilerin basit ama net ritmi nedeniyle katı ve düzenli görünüyor. Giysilerin detayları ve düzenlenmiş bir yatak serbestçe sunulur ve şekiller ve renkler genel karaktere uyar. Işık ve gölgenin ince oyunu, tuvalin tüm yüzeyinin görünür titreşimine neden olur ve sonuçta kaygı ve gerginlik hissine yol açar.
Munk, arkadaşına yazdığı bir mektupta, Christian Krog’un bu resme “mükemmel” dediğini gururla yazmaz. Sanatçı 1895’te bir Paris galerisinde “Sabah” ı sunduğunda, eleştirmenlerin görüşleri çok tartışmalıydı, ama yine de daha olumlu eleştiriler vardı. Norveçli sanatçıyı her zaman “çok dengesiz ve vasat bir ressam” olarak gören Akşam Paris gazetesi Georges Nantei’nin kültürel haber sütununun editörü bile, incelemesinde şöyle yazıyor: “Sadece bir vakada biraz yanıldım:” Sabah “resmi, bu üstat gerçekten çok ümit vericidir – çok şey yapabildiği anlamında. “
(1 votes, average: 5,00 out of 5)