Caraipggio’nun Shipipone Borghese için özel olarak yazdığı bu resimde, sanatçı bilimsel çalışmalarından sonra Saint Jerome’u tasvir etti. Görünmez bir pencereden dökülen ışık, alacakaranlıktan azizin kırmızı bornozunu, başını dik, düşünürün dışbükey alnını, kitapları, masanın üzerinde yatan bir kafatası kapar.
Biyografi yazarı Giovanni Pietro Bellory, daha önce olduğu kadar yumuşak ve hafif değil, doygun, güçlü gölgelerle, “Caravaggio… her geçen gün daha ünlü hale geldi” diye yazdı ve sık sık çok kullandı. rahatlamaya şekil vermek için siyah ve bundan önce güneşte figürlerinden hiçbirini dışarı çıkmadığı, ancak kapalı bir odaya yerleştirdiği… şekilin ana kısımlarına dikey olarak düşen ve her şeyi bırakarak bir ışık ışını kullanarak taşındı. gerisi gölgede, böylece chiaroscuro yeniden verir güçlü etki.
O zamanlar Roma ressamları bu yeniliğe, özellikle de gençlere sevindi… “Kilise babalarından İncil’in Latince’ye çeviren Saint Jerome, ilahi Kitabı okumaya dalmış, alnında aşırı konsantrasyon mührü, elinde bir kalem var. Aynı zamanda, sanatçının yarattığı görüntü, münzevi cüppelerinin kanıtladığı gibi, günahlarının dua ettiği ve tövbe ettiği çöldeki resim kahramanının hayatını hatırlatıyor.
Jerome’un özniteliklerinden biri olan kafatası, Latince dictum “memento mori” – “ölümü hatırla” yı gösterir, fakat aynı zamanda insan ruhunun ölümcül et üzerindeki zaferini sembolize eder. Bu sembol ve aziz arasında, sadece ölümlü yaşamdan ruhun yüksekliklerine geçilmesi gereken bir yol olarak genişletilmiş İncil vardır. Sanatçı tarafından çok sevilen yatay olarak uzatılmış kompozisyon bu uzun mesafeyi gösterir, ancak kalemli bir el onu kısaltır.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)