I. Grabar, N. K. Roerich, E. E. Lansere, B. M. Kustodiev, I. Ya. Bilibin, A. P. Ostroumova-Lebedeva, A. N. Benois, G. I. Narbut, K. S. Petrov-Vodkin, N. D. Milioti, K. A. Somov, M. V. Obuzhinsky.
Bu portre, Kustodiev tarafından Tretyakov Galerisi için görevlendirildi. Sanatçı uzun süredir yazmaktan çekiniyor, yüksek sorumluluk hissediyordu. Ama sonunda kabul ettim ve çalışmaya başladım.
Uzun süre kimi ve nasıl ekeceğimizi, hayal edeceğimizi merak ettim. Sadece fotoğrafta olduğu gibi arka arkaya koymak istemiyordu, aynı zamanda her sanatçıyı karakterine, özelliklerine sahip bir Kişi olarak göstermek için yeteneğini vurgulamak istiyordu.
Tartışma sırasında on iki kişinin resmedilmesi gerekiyordu. “Zanaatkârların” bu cılız anlaşmazlıkları! Argümanlar sözel, ancak daha pitoresk – bir çizgi, renkler…
Bilibin, Sanat Akademisi eski bir dostu Buraya. Kekemeye rağmen en uzun ve en komik tostları telaffuz edebilen bir joker ve neşeli bir adam, ditties ve eski şarkıların bir uzmanı. Bu nedenle, burada, bir ev sahibi gibi, elinin zarif bir hareketi ile yükseltilmiş bir bardak ile duruyor. Bizans sakalı kalktı, kaşları şaşkınlıkla kalktı.
Masadaki konuşma neydi? Görünüşe göre masada zencefilli kurabiye servis edildi ve Benoit üzerlerinde “I. B.” harflerini buldu.
Benoit bir gülümseme ile Bilibin’e döndü: “İtiraf et, Ivan Yakovlevich, bunların baş harfleri olduğunu. Fırıncılar için bir çizim yaptın mı? Sermaye kazanır mısın?” Bilibin güldü ve şaka yollu olarak Rusya’da zencefilli kurabiye yaratma tarihi hakkında konuşmaya başladı.
Ancak Bilibin’in solunda Lansere ve Roerich var. Herkes tartışıyor, ama Roerich düşünüyor, düşünmüyor, yani düşünüyor. Bir arkeolog, tarihçi, filozof, bir peygamberin yapımıyla aydınlatıcı, diplomatın görgü kurallarıyla ihtiyatlı bir adam, kendisi hakkında, sanatı hakkında konuşmaktan hoşlanmıyor. Ancak onun resmi o kadar çok şey söylüyor ki, çalışmalarının, kutsallık, büyü, öngörü için resim öğelerinde bulunan bir grup yorumcu zaten var. Roerich yeni organize edilen toplum “World of Art” ın başkanlığına seçildi.
Duvar yeşil. Sol kitaplık ve Roma imparatoru bir büst. Sarı ve beyaz çini soba. “Sanatın Dünyası” kurucularından ilk toplantısını meydana Dobuzhinsky, evine Bütün yol.
Grubun merkezinde eleştirmen ve kuramcı olan tartışılmaz bir otorite olan Benoit var. Kustodiev’in Benoit ile zor bir ilişkisi var. Benoit harika bir sanatçı. En sevdiği konular Louis XV ve II. Catherine mahkemesinde yaşam, Versay, çeşmeler, sarayların iç mekanları.
Bir yandan Benoit, Kustodiev’in resimlerini beğendi, ancak onlar hakkında Avrupalı bir şey olmadığını kınadı.
Sağda, eşit ve dengeli bir figür olan Somov Konstantin Andreyevich var. Portresi kolayca boyanmıştı. Belki Kustodiev memuru hatırlattı çünkü? Rus sanatçı türleri her zaman başarılı olmuştur. Nişasta yaka beyazlatma, moda benekli bir gömlek manşetleri, siyah takım elbise ütülenir, şık tam eller masanın üzerine katlanır. Yüzünde eşitlik, memnuniyet ifadesi var…
Evin sahibi Dobuzhinsky’nin eski bir arkadaşıdır. Petersburg’da onunla kaç tecrübe! .. Kaç farklı hatıra! ..
Dobuzhinsky’nin duruşu bir şeyle olan anlaşmazlığı iyi ifade ediyor gibi görünüyor.
Ancak keskin bir şekilde sandalyesini geri itti ve Petrov-Vodkin’i döndü. Çapraz olarak Bilibin’den. Petrov-Vodkin, sanat dünyasına gürültülü ve cesur bir şekilde patladı, örneğin Repin gibi bazı sanatçılar, tamamen farklı bir sanat görüşüne, farklı bir vizyona sahipler.
Solda Igor Emanuelovich Grabar’ın açık bir profili var. Tıknaz, çok katlanır olmayan bir figür, traşlı bir kare kafa ile, gerçekleşen her şeye canlı bir ilgi duyuyor…
Ve işte burada, Kustodiev’in kendisi. Kendisini arkadan yarı profilde tasvir etti. Yanında oturan Ostroumova-Lebedeva toplumun yeni bir üyesidir. Eril bir karaktere sahip enerjik bir kadın, Petrov-Vodkin ile bir konuşma yapar…
(1 votes, average: 5,00 out of 5)