Sanatçının Atölyesi’nde çalışmayı bitiren Courbet, arkadaşı Chanfleri ile paylaşıyor: “Her vesileyle fikirlerini ifade etmeyi ve gecenin ortasında bir şeyi tartışmak için tutkulu bir arzu ile uyanmayı seven insanlar ve elbette kınamak, bu insanlar çok zevk alacak yeni resmimi görüyorum! “
Courbet yanlış değildi. “Sanatçının Stüdyosu” eleştirmenler için tükenmez bir ilham kaynağı haline geliyor. Resim, 1855 Paris Dünya Sergisinin jürisi tarafından ciddi bir şekilde değerlendirildi ve onlar tarafından kesin olarak reddedildi. Buna rağmen, Courbet sadece “Sanatçı Stüdyosu” nu değil, aynı zamanda “Ornan’daki Cenaze” nin yanı sıra diğer birçok eseri de içeren kendi bağımsız sergisini düzenliyor. Resmin adı eleştirmenleri ilgilendirebiliyorsa, kompozisyon ve tema hakkında ne söyleyebiliriz – çok sayıda yorum yoktu. Bu tuval ne olursa olsun: ezoterik, Masonik, sembolik, gerçekçi, politik, sosyolojik…
“Atölye” nin yazarının kendisini ve sevdiklerini tuval üzerinde yakalamaya ve içinde yaşamak zorunda olduğu toplumu hayal etmeye çalıştığına dair kanıtlar var. Sanatçının figürü resmin orta kısmında bulunur – bir şövale önünde oturur. Bir fırçayla bir el dalgası, Michelangelo’nun Adem’in Yaratılışı’ndan Tanrı’nın hareketi ile ilişkilidir. Sanatçı işte tasvir ediliyor – sanki etrafta olanlardan tamamen kopmuş gibi. Her iki tarafında iki figür grubu vardır.
Sağda yakın arkadaşlar ve sanatçıyı destekleyen insanlar var. Ön planda, masada, okumaya meraklı şair Baudelaire var. Ondan çok uzak olmayan bir taburede yazar Chanflery yerleşti. Biraz ileride filozof Proudhon ve hayırsever Bruyia da dahil olmak üzere beş kişilik bir grup var. Sanatçının arkasında çıplak bir model var – solda yaşamı onaylayan yaratıcı enerjinin sembolü – sosyal alegoriler: bir grup fakir insan, dalgın bir köylü kadın, püskü kıyafetlerde küçük bir çocuk ve bir av köpeği.
Resim sıcak kahverengimsi sarı tonlarda tasarlanmıştır. Haklı olarak Courbet’in en iyi eserlerinden biri olarak kabul edilir. Sanatçının meslektaşları, bu çalışmayı çok kişisel olarak gördükleri için gerçek bir sanatsal başarı olarak adlandırdılar ve bu nedenle, kişiselin tarihsel bir destan seviyesine yükselmesini yasaklayan akademik temelleri ihlal ettiler.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)