“Kentten Dönüş” resminde A. I. Korzukhin çok dokunaklı bir anı anlatıyor. İzleyici görünmeden önce fakir bir köylü ailenin küçük bir odası. Ön planda eski bir ahşap masa var. Arkasında sakallı bir adam alçak bir taburede oturuyor.
Sıcak bir kış koyun derisi palto ve kürklü bot giyiyor. Bir elinde simitli bir ip tutuyor, diğerinde orta kızının aynı “kolyesini” takacak. Bir gömlekle ayakta, ahşap bir yerde yalınayak duruyor ve babasının gözleri tarafından büyülüyor. Ona bir şey söylüyor gibi görünüyor ve çok nazik gözleri var. Kız kardeşinin yanında bir sundress’in en büyük kızı ve mavi bir kurdele elinde tutuyor. Sarı saçlı kız kardeşinin aksine parlak gevşek sarı saçları var.
Tozlu katta beyaz tişörtlü küçük kardeşleri yarı oturuyor. Yanında bir bebek bezi yatıyor. Panoların ve beyaz kumaşın üstünde küçük oğlu için derme çatma bir beşik asılı. Köşede ebeveynlerin ve büyük çocukların uyuduğu perdelerle kaplı bir yer var. Kalın şilte ve yastıklar var. Semaverleri yere koyarak ve üzerine eğilen büyükanne, içine küçük bir varilden su döküyor. Basit bir beyaz gömlek, etek ve önlük giyiyor. Kafa koyu bir eşarp ile kaplıdır.
Birinin şeklinin şekli girişte görülebilir. Ancak koridorda hüküm süren alacakaranlık nedeniyle, erkek mi yoksa kadın mı olduğunu anlamak zor.
Oda düşük tavanlar, karışıklık ve toz her yerde vardır. Ancak yazarın göstermek istediği en önemli şey, tüm aile üyelerinin çok fazla servet olmasa bile birlikte yaşadıklarıdır.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)