Seine’deki Köprüler – Vincent Van Gogh

Seinedeki Köprüler   Vincent Van Gogh

Van Gogh 1887’de bu resim üzerinde çalışmayı bitirdi. Üzerinde sevgili Seine Nehri’ni canlandırdı. Paris’teyken her zaman nehre geldi ve manzarasına hayran kaldı. Bu pitoresk nehirden geçen köprüleri severdi.

Bu resim sevinç, doğaya hayranlık enerjisi, güneş oyunu yaratan parlak, doygun tonlarda boyanmıştır. Diğer her şey olduğu gibi, evlere, köprülere, gökyüzüne uzanan güneş ışınlarında kaybolur. Güneş resimde önemli bir rol oynar, tüm düşünceyi alır, resmin derinliğini taşır. Diğer her şey, gölgede olduğu gibi kalır, ancak güneşin gölgesinde kaybolmaz, aksine, tüm nesneleri yansıtır. Köprüler, su, tuğlalar – her şey ateşli renkte gösterilir.

Aynı zamanda, resim daha fazla ışıkla doldurulur, daha güneşli görünür. Sanatçının kullandığı boyalar ruh hali, iyimserlik, umut, inanç, neşe verir. Van Gogh hayatta tüm hızıyla devam ediyor, süreksiz, sürekli hareket halinde. Tüm nesneleri gözlem, hayati bir fenomen olarak algılar.

Resmindeki sanatçı, gün batımı sürecini tanımlamıyor. Genel olarak güneşi bütünüyle tanımlıyor. Güneş ışınlarını tuvale dağılmış şekilde aktarmaya çalışıyor. Bu ışınlar geldikleri yerden bilinmiyor ve nereye götürdükleri bilinmiyor. Onlar buradalar, bu resimde yaşıyorlar, buradalar, tüm nesneleri topluyorlar ve tüm resmi emiyorlar.

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)