Komarov en yetenekli hayvancılardan biri olarak kabul edilir. Hayvancılar, eserlerinde hayvanları ustalıkla canlandıran sanatçılar. Bir hayvanı tasvir etmek için sanatçının sadece görünüşleri hakkında değil, aynı zamanda karakterlerinin özellikleri ve hatta bazen alışkanlıkları hakkında da bilgi sahibi olması gerektiğini söyledikleri hiçbir şey için değil. Bu tür bilgi, bu sanatçının parlak ve etkileyici şaheserlerini yaratmasına yardımcı oldu, bunlardan biri. Resim “Sel” dir.
Ve bence, bu çalışma büyük ihtimalle belada olan bir tavşanı anlatıyor. Bahar, ılık güneş kar eridiğinde ve her zaman aniden gelen bir sel geldiğinde tuvalde tasvir edilir. Bu günlerde, nehirdeki su inanılmaz bir hızda eklenmeye başlar ve etrafındaki her şeyi sular altında bırakır. Sadece insanlar selden muzdarip değildir, en çok darbe orman sakinleri olan hayvanlara düşer. Çoğu hayvan deliklerini aceleyle terk etmek ve sudan yeni sığınma evleri aramak, tepeleri veya sularının ulaşamadığı diğer yerleri bulmak zorundadır.
Bu tuvalde, sanatçının büyük bir ağacın dalındaki yüksek su korkusundan tırmanan ve kabuğuna donduğu bir tavşanı tasvir ettiğini görüyoruz. Büyük gözleri olanlardan korkuyor. Dikkatlice kulaklarını kaldırdı ve büyük olasılıkla etrafta olanları dinliyor. Bana, tavşan bazen dalına çok yakın olan bulanık suya bakıyor gibi görünüyordu. Zavallı tavşan için üzüldüm, çünkü kurtarılamadı, su dalına yükselmek üzereydi. Bir tavşan bir dalı daha yükseğe tırmansa bile, açlık kaçınılmaz olarak onu bekleyecektir. Sel baskınının başlamaması durumunda tavşan aç kalacaktır.
Resmin iyi bir şekilde devam ettiğini, suyun çekilmeye başladığını ve tavşanın kurtarıldığını düşünmek istedim. Böyle doğal fenomenlerle, masum hayvanların ölmek zorunda olmaması talihsiz bir durumdur.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)