Bu resim bizim için basit ve erişilebilir bir dilde yazılmıştır. Sanatçı bize baharın yılın romantik bir zamanı olmadığını gösteriyor. O bahar karamsar ve acımasız da olabilir. Baharın farklı aşamaları bize resmin farklı bir izlenimini verir.
Bu resimde, sanatçı haklarını geri kazanmaya başladığı ve karın her yerde eridiği erken ilkbaharı tasvir etti. Bu özellikle nehri yaşayan ve sınırlayanlar için korkutucu, genellikle kaynak suyu bankalardan geliyor. Bizden önce sel var. İlkbaharda söğütlerin, sanatçının imajının ön planına yerleştirdiği mücadeleye girdiğini görüyoruz.
Söğütler yalnız görünüyor ve çok fazla su arasında kayboluyor. Bazı eleştirmenler bu söğütleri ve dul kadınları karşılaştırdı. Ve bu ve hiçbir yerden yardım ve destek bekleyenler. Ve bahar, kendi kurallarını dikte eden baskın metresi gibi davranır. Resim kontrast renklerle boyanmıştır. Koyu renk, olanların trajedisini ve kendim için ayırdığım ışık tonlarını en azından bir kısmını sembolize ediyor, ancak her şeyin değişeceği umudu.
Resmi beğendim, ama küçük ama. Koyu renklerden üzüldüm ve yeryüzündeki her insanın mutlu olmasını istedim, böylece insanlar hayatlarında değişiklikler beklemezler, ama hemen kendi başlarına hareket ederlerdi. Belki o zaman, birbirine yaklaşacağız. Yaşamda ve insanlarda nezaket, dürüstlük ve yanıt verebilirlikte takdir etmeyi öğrenmeliyiz. Bunlar, bence, insanların taviz vermeleri gereken temel ilkelerdir. Ve büyük olasılıkla, dünyada daha fazla şefkat, şefkat ve empati olacak ve birisinin bizi rahatsız edebileceğinden korkmamıza gerek yok.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)