Resmin temasına “Ters Dünya” denir. Önümüzde bir kilise, bir lokali, sivri çatılı evler olan bir ortaçağ kentinin meydanı. Ön planda, palyaço bir performans çalınır: bir varil üzerinde oturan göbekli bir adamın manastır kıyafetlerinde uzun, sıska bir figürle savaşması önemlidir. Sanatçı, Shrovetide dövüş sanatlarını en önemli kilise tatilinden önce gelen Paskalya olan Lent ile sundu. Ve tüm resim Shrovetide krallığına ve Lent krallığına ayrılmıştır.
Maslenitsa’nın kafasında kızarmış tavuk bacaklarının çıktığı kapalı bir tava var. Bir varil – atı, bir domuzla tükürür – silahı. Rengarenk karnaval şapkalarındaki mumcular namluyu iter. Arkalarında bir waffle tabağı var. Namlunun yanında bal dolu bir adam var ve arkasında komik ve korkutucu bir burun maskesinde başka bir adam var. Ciddi geçit törenine müzisyenler eşlik ediyor.
Hanın girişinde komik bir düğün oynanıyor ve meraklı insanlar pencerelerden bakıyor. Resmin derinliklerinde insanlar dans ediyor ve kış korkuluklarını yakıyorlar.
Lent’in yalın figürü üç ayaklı bir sandalyede yükselir. Lent arabası iki rahibe tarafından taşınır. Lent – kuru kek ve çubuk kraker ayaklarında. Bu, şu anda yemesine izin verilen yetersiz besindir. Kuyuda yaşlı kadınlar balık satıyor – oruç sırasında et yasak.
Aynı şekilde, tavernaya yaklaştıkça festival de parlar; kiliseye yaklaştıkça sahne daha karanlık ve daha ciddi hale gelir. İşte bacaksız sakat ve kör insanlar. Paçavralara sarılmış bir çocuk yerde yatıyor ve rahibe onun için sadaka toplar. İki yaşlı kadın, yağsız bacakların çıktığı bir arabayı sürükleyin. Karanlık kıyafetler giyip başlarını örten insanlar tapınağa giriyor.
İlk bakışta bir günün olaylarıyla karşı karşıyayız ve sanatçı şenlikli bir günde kareye çıktığında gördüklerini tasvir etti. Fakat eylem tam olarak hangi gün gerçekleşiyor? Şubat sonunda ya da Mart başında neşeli bir karnaval sürdü ve sonra hızla geldi. Fast’ın ilk pazar günü, Hollanda geleneklerine göre, karnavallarda tam olarak böyle komik “savaşların” sunulduğu karnaval günüydü. Karakterlerden birinin elinde söğüt dalları Palm Sunday’ı gösterir. Aynı zamanda, kiliseden çıkan haçlara ibadet alayı, Bruegel’in akılda Cuma günü olduğunu akla getiriyor.
Bruegel, olağanüstü bir hassasiyetle bir yay hissi taşır. Bahar aktivitelerinin karakteristiği: merdiven üzerinde duran bir kadın bir pencereyi yıkar. Aynı evin penceresine çömelmiş bir baca temizleyicisi – ısı başlangıcında, evdeki boruları temizlemelidir. Tomurcuklar ağaç dallarında şişti.
Bruegel, ilkbaharda kentsel yaşam ansiklopedisi yaratmaya çalışıyor gibi görünüyor.
Ama aslında, burada ilk bakışta göründüğünden çok daha fazlası tasvir ediliyor.
O zamanki sanatçılar tasvir ettikleri her şeye ikinci, gizli bir anlam koydular, açıkça konuşulamayan bir şeyi şifrelediler. Bruegel bunu nasıl yapacağını biliyordu, neredeyse herkesten daha iyi.
Bruegel’in kiliseye katılma, sadaka verme ve yetersiz yağsız yiyecekleri çok dikkatli bir şekilde tasvir etmesi şans eseri değildi. 16. yüzyılda, Katolik din adamları, oruç, düzenli kiliseye katılım kurallarına uymayı talep etmek için daha da sertleşti.
Postanın başında – bir kovan. Katolik vaazları, bir tapının arı kovanı ve cemaatçilerin arılar olduğunu söyledi.
Protestanlar oruç kurallarına uymayı reddetti, böylece Maslenitsa figürü Protestan kilisesini temsil ediyor. Han da meydanda tesadüfi değildir – Katoliklere protestan tapınak tavernaları denir. Katolik Kilisesi din adamlarının evlenmesini yasakladı ve sanki yasağının aksine resimde bir düğün çalınıyor.
Böylece sanatçı burada dini bir anlaşmazlık tasvir etti. Ama kendisi kimin tarafında? Sağda çocukların oyun oynadığını görüyoruz. Dikkatsizlikleri ile Katolik dindarlığının ikiyüzlü doğasını vurguluyorlar.
Ancak rakipler de sanatçının sempatisine neden olmazlar. Shrovetide’nin yanına Brueghel iki geri çekilme figürü yerleştirdi. Adamın sırtında bir torbaya benzeyen bir şey var. Brueghel zamanında, çanta egoizmi ima etti: başkalarının eksikliklerini ve zayıflıklarını suçlayan egoist kendi eksikliklerini görmezden geliyor ve bu yüzden onları bir çanta gibi sürüklüyor. Adamın yanında bir fener olan bir kadın var. Yanan bir lamba genellikle insanın yolunu aydınlatan zihinle ilişkilendirildi. Ve bu lamba söndü… Bu çifte renkli kıyafetlerle küçük bir soytarı götürüyor. Onun figürü, sanatçının boş ve çorak dini anlaşmazlıklar alayının bir ifadesidir.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)