Resim, uzun yıllar Manet’in bir modeli olan Quiz-Louise Meran’ı tasvir ediyor. Bu tuval, Boston’daki Güzel Sanatlar Müzesi’nde okyanusun çok ötesinde yer almaktadır. Resimde, donmuş bir görünüme ve yüzünde dalgın bir ifadeye sahip genç bir bayan gösteriliyor.
Bir kadın kumaş tabakası ve kıvrım kıyafeti ile sıkı bir takım elbise içinde gösterilir. Dişi bir siluetin kontur çizgileri olan bir “oyun”: ya konturun altını çizer, daha sonra arka planla birleştirir, görüntünün J.-B çalışmalarında olduğu gibi. Chardin ve Hollanda resim okulunun diğer temsilcileri. Kısmen, resim Velazquez’in halk yaşamından sahneleri tasvir eden tuvallerine benziyor. Resim ortak bir renk seti ile karakterizedir.
Sanatçı aktif olarak bej, kahverengi, gri, siyah, koyu sarı tonlarının tonlarını kullanır. Arka plandaki karanlık kapı, kasvet ve kitleselliği tarafından eziliyor. Kadının kafasındaki siyah şapka neredeyse hayalet, gölgeli arka plan yüzeyiyle birleşiyor. Kadın figürü büyük olasılıkla barların veya kabare birinin karşısında tasvir edilmiştir. Sol eliyle kendine bir gitar basar ve aynı anda kirazla sarı bir yumruk tutar.
Bu resimsel motif, Manet’in daha önceki eseri olan 1859, Kirazlı Çocuk ile kesişir. Sağ eliyle kadın, tatlı bir güzel melodinin yeni döktüğü dudaklarına bir avuç sulu olgun kiraz dokunur. Edouard Manet gitar müziğini çok sevdi ve takdir etti. Özellikle sanatçı, özellikle 1860 yılında “Guitarrero” tuvalinde tasvir ettiği Endülüs gitaristi Worth’un konserlerinden etkilendi.
Sanatçı ayrıca sonraki resimlerinin çoğunu yaratıcı enerji ve müzik ve dans ilhamıyla doyurdu. Genç hanımın yüzü biraz üzgün, düşüncesinde kayboluyor. Özellikleri ve gözleri hüzünle doluydu. Portre duygusal olarak renklidir, iç deneyimler açısından geniştir. Önümüzde şarkıcı hayatında sadece bir an var, ama onun Mane tarafından yaratılan imajı tam olarak temsil ediliyor. Görüntü oldukça “sorunsuz”, akademik resim için geleneksel render ile yazılmıştır.
Tuval, siyah ve kırmızı, siyah ve beyazın zıt kombinasyonları ile doludur. Sarı kiraz sargısı neredeyse tek parlak nokta görünüyor. Karanlık bir arka plana karşı, genç bir yüz parlak ve tamamen kansız görünüyor. Görüntü düşük ışığa sahip, bu yüzden tüm renkler zamanla solmuş gibi boğuk görünüyor. Hava ve açık alan hissi yok. Işık-hava ortamının genişliğinin izlenimci bir hissi yoktur.
Aksine, resim grafiksel bir düzenlemeyle karakterize edilir. Ve kadın kostümünün görüntüsü tamamen grafik ve katı. Sıkı siyah fırfırlar, genellikle boyama için tipik olmayan grafiklik, doğrusallık, doğruluk hissini arttırır. Bu arada, görüntü son derece gerçekçi ve hayati. Renklerin “serinliğine” rağmen, çizgilerin şiddeti ve Mane’nin sonraki çalışmaları için alışılmadık arsa, ısı resimden kaynaklanır ve hayatın kendisi yağlı boya katmanlarından hissedilir.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)