Son Yargı, 1430’ların başında Fra Angelico tarafından yazılmıştır. Floransa’da Santa Maria della Angeli Kilisesi için. Karanlık sıraya uzanan iki sıra boş mezar olasılığı, alanın dramatik bir etkisini ve kötü bir his yaratır. Merkezde, meleklerle çevrili Mesih’i bir hakim, Kutsal Meryem ve Aziz olarak görüyoruz. John geleneksel yerlerinde – her iki tarafında. Altlarında, kutsanmış ve lanetlenmiş iki kalabalık yerlerine gelmişti. Kutsanmışların ruhlarını cennete götürmek için toplanan melekler, bu onların danslarını göksel bir manzara arka planında sembolize eder. Karşısında lanetlenmiş, şeytanlarla korkunç bir şekilde savaşan, onları cehennemin ebedi eziyetine çeken tasvir ediliyor.
KORKUNÇ MAHKEME. Kutsal Yazılar herkesin Mesih önünde duracağını söyler ve “bir çoban koyun (inananları) keçilerden [inanmayanlardan] ayırırken birini diğerinden ayırır; ve koyun sağ eline ve keçilerini soluna koyar.” Geç Orta Çağ ve Rönesans kiliselerinde, Son Yargı geleneksel olarak batı girişindeki veya yakınındaki duvarda ayrılan sürüyü hatırlatmak için tasvir edilmiştir. İsa cemaati elçilerle çevrili bir tahtta oturan bir hakim olarak yönetir. Yanında bir şefaatçı olarak Meryem Ana olabilir, St. Mesih’in Tutkusu enstrümanları ile cennetin anahtarları ve meleklerle Peter. Mesih’in üstünde, meleklerin veya azizlerin safları tasvir edilir ve onun altında Michael, insan ruhlarının tartıldığı ölçekleri tutar. Melekler trompetleri uçuruyor, ölüleri çağırıyorlar.
Böyle bir kompozisyonun alt kısmında, ölülerin ruhlarını serbest bırakmak için açık mezarlar olabilir, Mesih’in sağ elinde, mübarek saat yönünde dairesel bir hareketle uçar. Mesih’in sol elinde, kâfirler Cehenneme gönderilir. Cehennemde Şeytan, günahkarları yutup öldürürken, verilen cezaya göre işkence ve işkence görür. Michelangelo’nun Son Yargı, geleneğin aksine, sunak duvarında bulunmaktadır. Belki de bu, Reform’dan sonra Papa’nın üstünlüğüne meydan okuyanları uyarmak için yapıldı. Burada, Mesih pasif bir figür olmaktan çıkar: bizden önce, elinin korkunç bir hareketi ile insanlığı cehenneme süpüren öfkeli Mesih’in görüntüsüdür. Bu bir öfke günüdür, acıma günü değildir ve bu göksel yargının adaleti Tanrı’nın zorlayıcı ciddiyetidir.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)