Çalışmalarında Rus ve Avrupa resminin en iyi başarılarını Hindistan’ın sanatsal geleneği ile birleştiren Svetoslav Roerich, ana görevini dünyanın farklı halklarının kültürlerini, Batı ve Doğu sanatını bir araya getirme ve anlamada görüyor.
Svyatoslav Nikolaevich’in çalışmalarının, resimlerinin insanlara taşınacağı gerçeğine yaklaşmasındaki yüksek sorumluluğu, sanatın insan yaşamındaki rolüne karşı tutumu tarafından belirlenir. “Sanatın faydaları ve etkisi ölçülemez veya hesaplanamaz. Sonuçta, ona dokunan kişi sadece daha ilginç hale gelmez ve tadı elde eder, aynı zamanda büyük sanat eserlerine yol açan insanlarla ve toplumla farklı bir şekilde ilişki kurmaya başlar…
Sanat araştırmasının sağladığı inanılmaz deneyime ek olarak, insanların dehasını kristalize etmeye yardımcı olur ve herkesin içinde var olan yaratıcı prensibe bir çıkış sağlar… “Sonsuzluk, varlığın tekliği sanatçının geliştirdiği ana felsefi temadır.
Dünyanın bilge yapısı, sonsuza kadar güzel gençliği, aşk rüyası, annelik ile bir kişinin hayatının güzelliğine ve uyumuna yol açar. Aşk teması, “Sonsuz Yaşam” filminde yansıtılır, burada parlak bir manzara fonunda genç bir anneyi bir çocukla tasvir eder.
Çocuk, öncelikle dünyanın güzelliğini keşfederek çiçeği merakla inceler. Başını geriye fırlatan anne, sanki oğlunun geleceğine bakmaya çalışıyormuş gibi dikkatle mesafeye bakıyor. Büyük bir kaya zeminine karşı, yeni açılan çiçekler yavaşça pembeye dönüşür, solgun olanları değiştirir.
Sanatçı, doğada yaşamın yenilenmesi yasalarının birliğini gösterir. Uzakta geçen bir dizi insan gösterilir – kuşakların değişmesi düşüncesinin sembolik bir düzenlemesi. Her şeyin kendi döngüsü vardır – çiçekler, insanlar, ağaçlar, hatta taşlar. Her şey gelir ve gider – sonsuz, adil bir yasa.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)