“Şövalye, Ölüm ve Şeytan” – bakır üzerine oyma ünlü dizi “Üç Atölyeler” ilk gravür.
Kasvetli orman tasvir edilmiştir. Bu bir kabusta bir rüya olabilir. Çıplak gövdeler, dikenli dalları kırılmış, açık havada kökleri olan dağ eteğindeki zar zor tutan bir ağaç. Dürer yeşillik, dalların hışırtısını, çiçeklenmeyi sever, ancak doğanın ne kadar korkutucu olabileceğini bilir ve bu gravürde lanetli bir orman oluşturur.
Bodur çimlerin kırılmaya çalıştığı kayalık bir patikada bir kafatası dolaşır. Bir süvari yavaş yürüyen güzel bir ata biner. Zırhlı ve silahlı. Kasktaki vizör kaldırılır. Yaşlı bir yüz sakin ve serttir. Bakış ileriye yöneliktir. Ölüm sıska bir nag üzerinde ormandan çıktı. At dövme değil, bir halat demeti vardır ve bir zili vardır. Ölüm, sürücüye bir kum saati verir – insan yaşamının kısalığının bir sembolü. Ancak, sürücü Ölüm’ü gözleriyle onurlandırmaz. Ve domuzun yüzü olan şeytan, koç boynuzu, yarasa kanatları, süvari çoktan geçti ve dönmeden sürdü.
Atının yavaş yürüdüğü anlaşılıyor, ancak sahibinin gerisinde kalmak istemeyen köpek koşmak zorunda. Bir atın yürüyüşü, bir binicinin hareketi durdurulamaz. Ne Ölüm, pi şeytan korkutuyor, onu durdurma.
Onu takip eden Ölüm ve Şeytan tehditlerine rağmen, vahşi bir kayalık manzaraya karşı bilinmeyen bir hedefe doğru hareket eden sert, orta yaşlı bir savaşçı, Rotterdam Erasmus “Hıristiyan Savaşçı Kılavuzu” nun incelemesinden esinlenmiş ve seçilen yolu takip etmeye ahlaki hazırlığı kişileştirmiştir.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)