1505’te o zamanki seçmenlerin evine taşındıktan sonra Wittenberg saray kilisesi için 1506’da ortaya çıkan ilk büyük ısmarlama iş Wittenberg, neredeyse kafes dekoratif zenginlik ve renkli ihtişam ile ayırt edilen St. Catherine Sunağıydı.
Catherine’in sunağı Cranach tarafından görevlendirilmedi: 1502’de Luther’in de öğrettiği bir üniversite kuruldu, Catherine bilim adamlarının patronu olarak kabul edildi, efsaneye göre, onu bu inançtan reddetmek isteyen elli putperest profesör haline geldi. Daha sonra tekerlekli olması gerekiyordu, ancak dualarını duyduğunda gökyüzü, tekerleği yok eden ateş gönderdi ve ardından Catherine’in başı kesildi.
Tasvir edilen düşen seyirciler arasında, Viyana Üniversitesi’nden profesörlerin portreleri öneriliyor ve sol üst kısım Bilge Seçici Frederick ve kardeşi Johann da onun yanında. Üç kadın figürü yan kanatlarda, solda Dorothea, Ines ve Kunigund ve sağda Barbara, Ursula ve Margarita’da tasvir edilmiştir. Kanatların ters tarafları da boyandı, buraya iki kadın aziz figürü yerleştirildi.
Orta tahta arka plandaki kalede, Torgau’daki Hartenfels kalesinin olması gerekiyordu ve sağ kanadın kalesinde – Coburg kalesi, Cranach zamanında her ikisi de Sakson seçicisine aitti. O zamanlar Cranach’ın çalışmasında meydana gelen stil değişikliği açıkça hissediliyor. Viyana’da ortaya çıkan resimleri, daha sonra Altdorfer ve Huber tarafından temsil edilen Tuna okulunun tarzını ön plana çıkardı, Cranach’ın Wittenberg eserleri daha şematikti, çok etkileyici değildi.
“St. Catherine Sunağı” hala ilk eserlere yakındır, sol kanattaki bir ağaç gibi bireysel anlarıyla geri döner, ancak ince doğrusal dekorasyona stilistik bir geçiş tanımlar. Bu konunun ifadesinde, Cranach’ın 1497 civarında ortaya çıkan Dürer gravürlerinden birini incelemesinin izleri kaydedildi, bu da bağımlılığın değil, Cranach’ın başarılarının bağımsızlığının göstergesi.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)