Fyodor Alexandrovich Vasiliev’in çok kısa yaşamının önemli bir kısmı St. Petersburg’da gerçekleşti. Bu hayata mutlu ve bulutsuz denilemez.
Gatchina’dan daha iyi bir pay ve maddi refah arayışı içinde, gelecekteki sanatçının ailesi Vasiliev’in doğumundan biraz sonra genç sermayeye taşındı, ancak ailenin başı ya kartlara kart koydu ya da kazançlarının çoğunu içti.
Ancak, zor duruma rağmen, Vasiliev bu ağır kasvetli anıları kentin kendisine aktarmadı, böylece Gezginlerin kentsel manzaraları tasvir eden olağan kanonlarında bir tür ideolojik devrim yaptı. Toplumsal bir sorun aramadı, toplumsal gerçekliğin eşitsizliğini kınadı, insanların hareket eden bir toplumda topladıkları diğer ortak sorunları gündeme getirmedi – genç bir ressam şehirde güzellik ve romantizm arıyor.
Petersburg’u sadece güzel bir şehir değil, bir yer, başka bir büyülü dünyadan bir vizyon. Ustanın Petersburg’u sabah ışığında resmetmesi tesadüf değil! Sarı-turuncu bir ışıltıda geniş bir cadde, ince evler, yukarı doğru uzanan sokak lambaları, şafağı gösteren bir ayna kaldırımı, ölçülü hareket eden insanlar ve ekipler – tüm şehir sadece büyülü güzel değil, aynı zamanda olağanüstü güzelliğinde bir şekilde ciddi ve başka bir şekilde görünüyor.
Resmin çoğu güzel ve çok farklı gökyüzü tarafından işgal edilmiştir. Tüm tonlar burada toplanır – doymuş mavi sorunsuz bir şekilde beyazımsı bir renge dönüşür, daha sonra altın rengi bulmak ve yavaş yavaş doymuş, parlak turuncu bir ufka dönüşür. Fyodor Vasilyev’in ölümünden hemen sonra hafif bir el ile Nikolai Ge “yaşayan gökyüzünü keşfeden sanatçı” olarak adlandırıldı ve bu resim sözlerini mümkün olduğunca doğruladı.
Yaşamı boyunca, sanatçının tanınması nedeniyle yeterince şöhret elde etmek için zamanı yoktu, aksine, genç ustanın büyük yeteneği hemen farkedildi ve daha seçkin Kramsky, Repin ve diğer gezginlerin hayranı oldu, dahası, parlak genç adam aristokrat çevrelerde önemli bir figürdü ve birkaç kullanıcı kazandı. Vasiliev sadece çok erken öldü, tüm Rus ve dünya şöhretini kazanmak için zamanı yoktu, sadece yeterli zamanı yoktu. Ve bugün resimleri hala seyirciyi heyecanlandırıyor, aynı büyülü etkiyi yaratıyor. Zamanın manevi şaheserleri üzerinde hiçbir gücü yoktur.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)