Gauguin’in ikinci Tahiti dönemi çok verimli oldu. Yazarın koleksiyonu çok sıcak, hayat dolu ve olumlu çalışmalar – Tahiti pastoralleri ortaya çıktı. “Tahiti’nin yaşam sahnesi”, sanat tarihçilerinin mitolojik türle ilişkili olduğu bir çalışmadır. Okyanusya’nın tarihi gerçeklerinin mitlerinin cehaleti nedeniyle, ortalama bir insanın bu arsanın muhteşemliğini yargılaması zordur. Bazen bu hiç gerekli değildir. Sonuçta, resmin amacı her zaman belirli bir alt metne sahip olmak zorunda değildir. Güzel bir tuval yazmak yeterlidir ve popüler olacaktır.
Bununla birlikte, sunulan resmin teması, adalıların özgünlüğünü, özellikle davranışlarını, kıyafetlerini ve ayrıca gece doğasının manzarasını yansıtıyor. O dönemin birçok resminden farklı olarak, bu, olanların belirli bir karışıklığı, karanlık bir palet ve kaygı ile ayırt edilir. “Sahne” kuru yazma tekniğinde gerçekleştirilir ve kuru yazı ile bir fresk benzer. Kenarların üzerine, tuvalin dokusu çıkacak ve ipliklerin dokuma desenini ortaya çıkaracak şekilde yazılır. Arka plandaki leylak lekesi garip görünüyor, diyebiliriz, gereksiz.
Gauguin’in sadece başarısız olan bölgeyi boyadığı fikri yalvarır. Çalışmada bir karakter ortaya çıktı – zaten dikkat çekici bir adam. Gövdesi, kahraman koşmaya hazırlanıyormuş gibi öne doğru eğiliyor. Arsa ruh halinde rahatsız ediyor, hem dış gözlemciler hem de yetiştirme atında bir binici burada yer alıyor, gerginlikle ön planda köpek bile gecenin vahşi doğasından korkunç bir şey bekliyor. Gauguin’in geceyi tasvir ettiği gerçeği, gökyüzünün mavisi ile gösterilir – donuk, doymuş ve yoğun. Aysız bir gökyüzü çaresiz kahramanların üzerinde ağır bir uçakla asılı duruyor. Bu arada, insanların tuvaldeki dağılımı, kompozisyonda bir dengesizlik getiriyor.
Burada birleştirici detaylar yok, yazar bir şeyi gözden kaçırdı, arsaları ayrı sahnelere yırttı. Bu resimde Gauguin’in resminin bir nüans özelliği daha var – görünüşte hacimli ayrıntıların düzlemsel bir gösterimi ve karakterlerin dökmesi gereken gölgelerin olmaması. Boyama tekniklerinin böyle bir ihmali, resme küçük bir kasaba karakteri verir. Ancak, bu Gauguin’in yazı stili, tahmin ediliyor ve kimliğini karakterize ediyor.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)