“The Demon Sitting” üzerine çalışmalarını tamamlayan Vrubel, Lermontov’a katılmadı; kader iki büyük üstadın diyaloğuna devam etmek istedi. Kaderin rolü, yayınevi Kushnereva’nın sahibi P. Konchalovsky tarafından yapıldı. Yayınevi, Lermontov’un şairin ölümünün ellinci yıldönümüne adanmış resimli bir eser koleksiyonu hazırlıyordu ve Konchalovsky Vrubel’i bu çalışmaya katılmaya davet etti. Vrubel kabul etti.
Dahası, Konchalovsky’nin acil talebi üzerine sanatsal danışmanlarından biri oldu. Vrubel, müşteri V. Serov ve A. Vasnetsov ile birlikte yayın türünü ve “tasarım” ve “esaslı” kararlarının ayrıntılarını belirledi ve sanatçıların yayın bürosuna getirdiği illüstrasyonların değerlendirilmesine kesinlikle katıldı.
Oldukça rengarenk bir “ekip”, Lermontov’un çalışmalarını göstermekle ilgiliydi, ancak hepsi bir şekilde o zamanki resimdeki tonu belirledi. Böylece, Vrubel modern sanat mücadelesinin tam ortasındaydı ve diğer sanatçılarla “rekabet etme” şansı elde etti. Bu kumar “yarışması”, Vrubel’e göre, sanatının yenilikçi özünü kesinlikle tanımlamayı ve zamanın “uğultusuna” duyarlı bir “kişinin” nasıl yazması gerektiğini göstermeyi mümkün kıldı.
Ancak “kendiliğinden” Vrubel’i, Lermontian mitlerinin vizyonlarının büyüdüğü kağıtlar üzerinde saatlerce oturmaya zorlayan başka bir neden daha vardı. “Demon” u göstererek, “Demon Seated” in oluşturulması sırasında formüle ettiği teknikleri daha da artırma ve aynı zamanda bu kahramana karşı tutumunu artırma fırsatı buldu. Diğer bir deyişle, Vrubel’in “The Demon” resimlerinde paradoksal olarak bir tür “etüt” ve zaten yazılan şaheser hakkında yorum yapılabilir.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)