Tiziano Vecellio’nun “Penitent Mary Magdalene” nin tablosu. Resmin boyutu 119 x 98 cm, tuval üzerine yağlıboya. Titian’ın tutarlı ve büyük pitoresk gücü ile yaşamın sonraki estetik fikirleri, ifadelerini Hermitage koleksiyonunun başyapıtlarından biri olan “Penitent Magdalene” de buluyor.
Bu resim, karşı reform döneminin çok karakteristik bir arsası üzerine yazılmıştır. Aslında, bu resimde Titian, çalışmalarının insancıl ve “pagan” temelini bir kez daha teyit ediyor. Dini-mistik komployu kararlılıkla yeniden düşünen büyük gerçekçi, içeriğinde İtalyan geç Rönesans kültürünün gelişimindeki gerici-mistik çizgiye açıkça düşmanca bir çalışma yaratır. Titian için, resmin anlamı Hıristiyan tövbe pathosunda değil, dinsel coşkunun tatlı dördünde değil, dahası, insanın “bedensel ruhunun” Tanrı’ya kırdığı “hapishaneden” etli yolsuzluğun onaylanmasında değil.
Magdalen’de, kafatası – dünyadaki her şeyin bozulmasının mistik bir sembolü – Titian için sadece arsanın kanunları tarafından dayatılan bir aksesuar, bu yüzden onu oldukça belirsiz bir şekilde ele alıyor ve genişletilmiş bir kitap için bir standa dönüştürüyor. Heyecanla, neredeyse hevesle, sanatçı bize güzellik ve sağlık, güzel kalın saçları, hızla nefes alan ihale göğüsleriyle dolu Magdalen figürünü aktarıyor.
Tutkulu bakış, dünyevi insan kederiyle doludur. Titian, kusursuz gerçek renk ve ışık oranları üreten bir fırça darbesine başvurur. Huzursuz, yoğun renk akorları, ışığın ve gölgenin dramatik titremesi, dinamik doku, hacmi bir bütün olarak formun plastik kesinliğiyle izole eden sert konturların yokluğu, iç hareketle dolu bir görüntü oluşturur. Saç yalan söylemez, ancak düşer, göğüs nefes alır, el hareket halinde verilir, elbisenin kıvrımları heyecanla sallanır. Işık yemyeşil saçlarda yumuşak bir şekilde titriyor, nem aşınmış gözlere yansıyor, phial’in camına kırılıyor, kalın gölgelerle savaşıyor, güvenle ve sulu vücudun şeklini, resmin tüm uzamsal ortamını şekillendiriyor.
Gerçekliğin kesin görüntüsü, canlı figüratif ve duygusal özelliği ile sürekli hareketinin iletimi ile birleştirilir. Ama sonuçta, bu kadar pitoresk bir güçle yaratılan görüntünün anlamı nedir? Sanatçı Magdalene’ye hayran: adam güzel, duyguları parlak ve önemli. Ama acı çekiyor. Eski açık ve huzurlu mutluluk geri dönülmez bir şekilde kırılmıştır.
İnsanı çevreleyen çevre, bir bütün olarak dünya, daha önce gördüğümüz gibi artık insana boyun eğen sakin bir arka plan değildir. Magdalen’in ötesine yayılan manzaraya karanlık gölgeler gelir, gök gürültüsü gökyüzünü kaplar ve soluk bir günün son ışınlarının loş ışığında kederli bir adamın görüntüsü görünür.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)