1909’da, sanatçıyı ünlü yapan “Tuvaletin arkasında” kendi portresini oluşturdu. Tuval üzerine yağlı boyalarla yazılmış, bir çıraklık döneminin sonuçlarını, klasiklerin ruhunda önemli bir çalışma yaratma deneyimini – bir hazırlık taslağı ve kendisi için çok oturumlu bir şekilde özetlemişti.
Tuval, kış güneşli günlerde Neskuchny’deki Serebryakov çiftliğinde, Sibirya’daki keşif işlerine sıkışmış kocasını beklerken çocuklarıyla birlikte yaşadığı yerde yaratıldı. “Tuvaletin arkasında. Otoportre” taslağında, gelecekteki portrenin ve kompozisyonunun oranları zaten bulundu. Resimdeki Gümüş Çağı resminin eleştirmenleri ve sofistike sevgilileri sadece yüksek işçilik ve form mükemmelliği ile değil, aynı zamanda planın zekâsıyla da sevindi. İçinde 19. yüzyılın başındaki “ev” romantizminin – evlerin romantizminin – odalarda “sayısız kendi portreleri ve türleri, yazarlarının görünür dünyaya, aynalardaki ve pürüzsüz yüzeylerdeki yansımaların imajına olan sevgisiyle, canlı bir yankı var. Yansıtma güdüsü “Aynadaki Yansıma” tuvalinin ve daha önce G. V. Soroka’ya atfedilen K. A. Somov’un tuvalinin anısını çağrıştırıyor.
Solda, ayna çerçevesi ve mumun bir kısmı resmin gerçek ön planını işaretler. Tasvir edilen her şey – bir figür ve arkadaki bir oda, iki mum, şişe, kutu, peçete, boncuk ve bir masanın üzerindeki saç tokaları – aynaya yansır. Belki de 19. yüzyılın başından bu yana ilk kez, yazar, “sivil ilkeyi” umursamayarak, kendisini “açıkça” tasvir etti. Bu sınav ve kendini gösterme, sanatçının tüm saflığını ve büyüleyici naifliğini yansıtıyordu. Bir an için, kocası ve sevdikleri olmadan günlük yalnızlığı unutmuş, iki çocuğa bakan, genç vücudunun ve yüzünün güzelliğine, ellerinin serbest dolaşımının zarafetine, fakir ama rahat bir yaşamın şiirine hayran olan genç bir kadın görüyoruz. Rakam toplu, genel ve “büyük” olarak yazılırsa, ön plandaki ve mesafedeki nesneler modernite tarzında daha dekoratiftir.
Formda katı, klasik net görüntü hayat dolu. Kaşları ve gülümseyen dudakları zor bir hareketle parlayan kahverengi gözlerle ustaca boyanmış bir yüzü vardır; karmaşık bir “sarmal” sırayla bir rakam, bir el hareketi mükemmel yakalanır. Tuvalde o yıllarda karakteristik Serebryakova, mutluluk ve yaşam doluluğu deneyimi yansıtıldı. Mutluluk gözler ve güzel yüzünde parlar, her şeyde yayılır – tuvalet masasının kapağındaki basit mücevherlerin titremesiyle, duvardaki bir havlu ile bir sürahi ve bir havza ile, masanın üzerinde bir sürahi ve bir havza ile, hafif ve steril beyaz bir parıltı ile. Oda, şekle göre orantısız olarak küçük görünüyor ve bu etki, bütünün rahatlık hissini arttırıyor. “Tuvaletin arkasında” haklı olarak Rus resim okulunun en ünlü resimlerinden biri ve sanatçının birkaç eserinden biri, onun anıları hakkında. Portre, çağdaşların yazışmasında ve basın yanıtlarında belirtilmiştir. Zengin bir bibliyografyası var.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)