Green’in yaşamını ne kadar tutkuyla sevdi, ölüm sorunuyla ne kadar ilgilendiğinden bile görülebilir. Ölüm sorunuyla yakın ilişki içinde olan Baldung ayrıca duygusallık sorununa da sahiptir. Hem bedenin cazibesi hem de soldurmanın dehşeti ile bedenle derinden ilgilenir.
“Bir kadının üç yaşı ve ölümü” Hans Baldung Green’in en ünlü tablosu. Farklı çağlardan sanatçıların favori teması, bir kişinin yaşı, gençliği ve yaşlılığı, insan vücudunun güzelliği ve soldurmasının sembolik bir tasviriydi.
Resimde tasvir edilen alegorik kadın figürleri, zamanın geçiciliği ve acımasızlığı hakkında düşünmeye neden olur: Uyuyan bir bebek şeklinde çocukluk, çiçekli Gençlik, daha sonra bitkin Yaşlılık ve son olarak, bir kum saati ile bir iskelet şeklinde Ölüm.
Baldung Green’in resimlerinde, insan vücudunun güzelliğine dair düşünceler neredeyse her zaman korkunç ölüm görüntülerine rastlar. “Ölüm, ölüm ve ölüm tekrar,” diye yazdı Hans Baldung Green, “beyazımsı yumrular, düğümlü eklemler, kalça kemiklerinin bükülmüş, karanlık utanmazlığı. bu dilenci kalıntılar, insan etinin bu korkunç gün batımından önce… “
Hans Baldung Green bir kereden fazla yaşam ve ölüm temasına geri döndü. Bu tema Kuzey Rönesans sanatının çok karakteristiğidir, ancak usta onu tam ve derin bir şekilde ifade etti. “Bir Kadının Yedi Yaş ve Ölüm” filminde – bu konu doruğa ulaştı. Önümüzde bir kadının dünyevi yolunu simgeleyen bir dizi kadın var. Gençliğinde ne kadar çekici olursa olsun, deformiteleri ve ölümüyle yaşlılık kaçınılmazdır.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)