İtalyan ressam Sebastiano Ricci “Varsayım” ın resim. Resmin boyutu 95 x 52 cm, tuval üzerine yağlıboya. Büyük tatilin yıllık döngüsünün sonuncusu olan Hıristiyan bir tatil olan Bakire’nin Varsayımı; Bakire’nin dünyevi yaşamının sonuna adanmış, 15 Ağustos’ta kutlanıyor.
Tanrı’nın Annesinin Varsayımı, yıllık liturjik çemberin on iki büyük bayramından biridir. Kilisenin en eski ve genel olarak kabul gören geleneğine göre, bu olay aşağıdaki biçimde ortaya çıkar: İsa Mesih’in cennetine yükselişten sonra, Kutsal Bakire, Oğul’un iradesine göre, St. Baba Tanrı’nın sağ elinde.
Ölüm günü Rab’bin kendisine bildirildi. Bu gün, havariler dünyanın farklı ülkelerinden bulutlarda sevindi ve Kudüs’e yerleştirildi. Rab’bin kendisi meleklerle ve azizlerle ruhunun buluşmasında ortaya çıktı. Kutsal Bakire’nin isteğine göre, bedeni Kudüs’ün yakınında, Gethsemane’de, ebeveynlerinin mezarları ve nişanlılar arasında gömüldü. Üçüncü gün, Meryem Ana’nın ölümünde olmayan havari Thomas mezara geldiğinde, vücudu artık mezarda değildi. Kilise her zaman cennete götürüldüğüne inanıyordu.
Meryem’in Göğe Kabulü Ziyafeti, Hıristiyanlığın en eski zamanlarına dayanır. 4. yüzyılda, Tours’un Gregory’in tanıklığından ve en eski takvimlerde söz edilmesinden de anlaşılacağı gibi, zaten her yerde bulunur. 5. yüzyılda, bu tatil için Konstantinopolis’in patriği Anatoly ve 8. yüzyılda Kozma Svyatogradts ve John Damaskin’e atfedilen iki kanon sticheras yazdı. Varsayım festivali başlangıçta 18 Ocak’ta kutlandı, ancak 15 Ağustos’ta yerel olarak kutlandı.
15 Ağustos’unun genel kutlaması Mauritius İmparatoru altında kuruldu. Halen 14-23 Ağustos tarihleri arasında kilise tarafından onurlandırılıyor. Kutlama için inananları, Varsayım adı verilen ve 1 ila 15 Ağustos arasında süren iki haftalık bir oruç tarafından hazırlanır.
Varsayım şöleninde, kilise, en dürüst melek ve Tanrı’nın annesini yüceltiyor ve karşılaştırılmadan, şimdi bir kraliçe olarak Oğlun sağ elinde görünen ve O’nun koruması altında olan insan ırkını onun için Rab’bin merhametine müdahale ediyor. Bu olayla, Kilisenin Leydi Varsayımı bize ölümün varlığımızın yıkımı değil, sadece yeryüzünden cennete, çürümeden ve yıkımdan ebedi ölümsüzlüğe geçiş olduğunu öğretir.
4. yüzyıldan beri, bir diğeri bu ana hedefe katılıyor – Kutsal Bakire’nin insan doğasını inkar eden ve bu nedenle Bakire’nin ölümünden söz edilemeyeceğini savunan sapkınlığın hatasını ortaya çıkarmak. 4. yüzyılın sapkınlığı, Kollyidyalıların yanılgısıydı.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)