Büyük Ekim Devrimi öldü. İnsanlık tarihinde yeni bir bölüm açıldı, sadık ve kararlı hevesli galipler yazmaya davet edildi. Zor görevleri çözmek gerekiyordu – yeni bir devlet kurmak, yeni bir yaşam ve sosyal ilişkiler kurmak, dönemin görevlerini yerine getiren yeni bir sanat yaratmak. İlk günlerinden itibaren resim sanatçısı S. Malyutin, tüm yaratıcı güçlerini, resimsel deneyimini ve yanan bir ruhu devrime verdi. Devrim öncesi Rusya’nın sanat dünyasında iyi bilinen Sovyet resminin gelişimine büyük katkıda bulundu.
S. Malyutin sadece resim yapmakla kalmadı, aynı zamanda aktif kültürel, eğitimsel ve örgütsel çalışmalar yürüttü. Diğer başarıları arasında, 1922’de kurulan Devrimci Rusya Sanatçılar Derneği’nin organizasyonu da vardı. Akhr’un varlığının ilk yılı için Malyutin en önemli resimlerinden birini boyadı – “Yazar D. A. Furmanov’un Portresi”.
Büyük dönem uygun kahramanlar, modern zamanların insanları gerektirir. D. A. Furmanov tam da öyleydi – imgesiz ateşli bir devrimci ve yazar, manevi dünyanın bir temsilcisi, sanat dünyası, ayrılmaz bir şekilde birbirine bağlanan ve tamamlayan bir adamdı. Furmanov, devrim sonrası çalışmalarını adadığı bir roman yazarak, Chapaev’in efsanevi bölümünün komiseriydi. Mütevazi ve asil bir adam, cesur ve cesur bir savaşçı, bilge ve yetenekli bir yazar – sanatçısı bunu böyle gördü. Bu yüzden ona yazarın portresi üzerinde çalışarak göstermeye çalıştı.
Yazım sırasında, Furmanov boyama sadece otuz bir yıldı. Çocuksu parlak ve Spiritualized genç yazar: açık yüz, nazik, kalbine gözlerini bakarak. Ciddi, o bir evrak çantası ve sağ elinde bir kalem tutan dizlerinin üzerine oturan, rahat, doğal bir pozisyonda seyirci önünde oturur. Sadece birkaç dakika önce yazar gibi o da işe dönecek şimdi roman üzerinde çalıştı ve. Sıcak, renk ve tonları, keskin hatları ve kenarları, bileşimsel poise olmadan yumuşak şeklin makul palet – seyirci saf uyum görüntü ile doldurulmuş ortaya çıkar.
Herhangi bir portrede, ana şey doğru bir şekilde vurgulamaktır. Malyutin için önemli bir görev, yazarın yüzüne ve eline dikkat çekmekti. Sanatçı, Furmanov’un açık bir alnına, saçılan kaşlara, ince oval bir yüze, güzel bir şekilde çizilmiş bir ağza ve güçlü iradeli çeneye sahip gururla başını hayranlıkla izliyor. Ancak hayranlık, fiziksel güzellikten çok değil, erkeklik, kararlı irade ve lirik kahramanın görünüşünün arkasına saklanan sağlam bir güçten kaynaklanır. Yalnız bir portreye bakarak ve Furmanov’la kişisel olarak tanışma fırsatına sahip olmayan izleyici, kesinlikle zengin bir iç dünyaya sahip, samimi, saf ve kahraman bir kişiyi görecektir.
Yüz, izleyici Furmanov’a yaratıcı bir kişi olarak ortaya çıkarsa, elleri ona yorulmaz bir işçi ve ölümsüz bir asker verir. Dikkatle yazılan geniş omuzlar, büyük güçlü eller sadece bir kalem değil, gerekirse bir kürek ve bir tüfek de tutabilir.
Resmin arka planı, sanatçı tarafından genelleştirilmiş, renk açısından kısıtlanmış olarak gösterilen omuzlarının paltosu üzerine örtüldü. Ve göğsünde sadece parlak bir kırmızı kurdele göze çarpar. Bu Kızıl Bayrak’ın Sırası. Ödül, Malyutin tarafından cimri bir genel arka plana karşı yanlışlıkla vurgulanmadı – savaş komiseri Furmanov önden yaralandı, ancak Chapaev romanında çalışma bırakmadı.
Ne yazık ki, kader yazarı kısa bir ömürle ölçtü. Otuz beş yaşında vefat etmeseydi ne harika işler yazacağını kim bilebilir?
Furmanov portreden dört yıl sonra, otuz beş yaşında vefat etti. İnsanların anısına mütevazı bir adam, yetenekli bir yazar ve cesur bir komiser olarak kalacak. Hayatı boyunca neye benzediğini, Malyutin’in onu yakaladığını.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)