Nehrin üzerinde yüksek bir sarp kayalık, süpürme gürlemesi ile heyecanlanan yeşillik, rüzgarın heyecanlı yaprakları, nehir boyunca beyaz yelkenlerin altında uçan tekneler, bölgenin sınırsız genişliği ve rüzgarlı gökyüzünün yüksek mavisi bulutları gürültü yapıyor, bu ekodaki her şey harekete doymuş resim huzursuz “dinlenme” için doğal doğa ve coşku.
Ve bu resmin, devrimci 1904’te, kamusal bir fırtınadaki gök gürültülü peallerin yaklaşımı zaten havada açıkça hissedildiği zaman, görünüşe göre, devrimin yeni rüzgârını bekleyenler, devrimin yeni rüzgârını bekleyenler, bir sonraki toplumsallığın figüratif bir beklentisi olarak algılanıyorlar güncellemeler? Canlı dinamiklerle dolu Rylov’un resmi, sanatçı için beklenmedik bir kamuoyu tepkisine neden oldu ve yeşil gürültüyle doymuş harika manzarası, sadece yüksek estetik değerleriyle değil, aynı zamanda gelişmiş devrimci Rusya’nın içinde hissettiği sosyal pathos ile seyircinin kalbini çekti.
Resim hemen yaygınlaştı ve yazarın adı sonsuza kadar Rus resim tarihine girdi. Rus peyzaj sanatı tarihinde parlak bir büyük akor içinde, yeşilliklerin rüzgarın altında çırpınmasının gürültüsünden esinlenen, ağaçlarla mütevazı bir şekilde tasarlanmış bir manzara geliyordu. Sanatçı sadece büyüleyici ressam olarak yeteneklerini göstermekle kalmayıp aynı zamanda Levitan sonrası manzaramızı geliştirmenin birçok yeni yolunu ana hatlarıyla ortaya koydu. Rylov’un mükemmel bir açıklaması, sanattaki kıdemli kardeşi tarafından olağanüstü bir Rus sanatçı olan Mikhail Vasilyevich Nesterov’a bırakıldı.
“Uzun Günler” adlı kitabında şunları yazdı: “900’lerin başından ölümünün başlangıcına kadar geçen yıllar, Arkady Alexandrovich için kesintisiz bir başarı zinciri oldu, yerli doğasının çeşitli güzelliklerine hayranlığı. Yetenek güçlendi, görüntüleri gittikçe daha önemli hale geldi ve doğası gereği eğilimli değildi, anlamlıydı. Rylov’un resimlerinin çekiciliği iç ve dış güzelliğinde, “müzikalliğinde”, sessiz, okşamada veya elementalde, doğanın vahşi deneyimleri.
Orman sakinlerinin sesleri ile gizemli ormanları nefes alır, özel ve büyüleyici bir hayat yaşar. Denizleri, nehirleri, gölleri, gökyüzünü açık, yarın için ümit veren “kova” ya da bir yere fırlayan bulutları olan gökyüzü – talihsizlik vaatleri – her şey, Rylov’daki her şey iş başında, her şey dinamik – hayatın sevinci dramanın yerini alıyor. Karanlık orman endişeyle doludur, Kama Nehri’nin fırtınalı bankaları belki de birisine ölüm getirir. Açık denizlerin kişisel kaybı olarak uzak denizlerde kuşların sonbahar uçuşunu deneyimliyoruz. Rylov’un her şeyi anlamla doludur ve hiçbir şekilde anlamın kayıtsız kalması, doğanın ve sakinlerinin süregelen gizemlerine yer vermez. Vatanı söylüyor, yüceltiyor ve yüceltiyor… Rylov sadece bir “manzara ressamı” değil, Vasiliev gibi Levitan gibi derin, samimi bir şairdir. O bizim için sevgili, bizim için sevgili, çünkü Rylovs doğa tarafından çok, çok az miktarda serbest bırakıldı… “
(1 votes, average: 5,00 out of 5)