Portre, Prenses Zinaida Alexandrovna Volkonskaya’yı, oda arkadaşı Prens N. G. Volkonsky’nin karısı Prenses Beloselskaya-Belozerskaya’yı gösteriyor. Fyodor Bruni prensesi Rossini’nin Tancred operasından Tancred takımıyla tanıttı. İtalya’da boyalı bir portre romantik. Şövalye zırhı giymiş, kasvetli bir manzara ile çevrili genç kadın, romantizm zamanında Orta Çağ’ın bir aksesuarı olarak kabul edilen özel, neredeyse mistik maneviyatla doludur. Z. A. Volkonskaya harika yeteneklere ve inanılmaz kadere sahip bir adam. Belki de 19. yüzyılın ilk yarısında Rus kültür tarihindeki kadınlar arasında en çarpıcı kişidir.
Doğa ona cömertçe birçok yetenek kazandırdı: güzel bir sesi vardı, müzik besteledi, şiir, Fransızca ve Rusça nesir. Volkonskaya, 1920’lerin ortalarında eski başkentin kültür merkezi haline gelen Moskova’daki edebiyat ve müzik salonuna ev sahipliği yapıyor. Her hafta Tverskaya’da evde konserler, opera gösterileri, edebi okumalar yapıldı, burada P. A. Vyazemsky’ye göre, “büyük dünya temsilcileri, haysiyetler ve güzellikler, profesörler, yazarlar, gazeteciler, sanatçılar” katıldı.
Salonun düzenli ziyaretçileri arasında: E. A. Baratynsky, D. V. Venevitinov, P. A. Vyazemsky, I. V. ve P. V. Kireyevsky kardeşler, M. P. Pogodin, A. S. Khomyakov, P. I Chaadaev, S. P. Shevyrev. Koleksiyonlarına sık sık konuk olan “Yok Olanlar Arasında Moskova” şiirini “muses ve güzellik tanrıçası” na adayan A. S. Pushkin’di. 26 Aralık 1826’da şair, Sibirya’yı kocası Decembrist Sergei Volkonsky’ye terk eden M. N. Volkonskaya onuruna bir veda partisine katıldı.
Davranışın bağımsızlığı ve Volkonskaya’nın kararlarının cesurluğu hükümet çevrelerini kızdırdı. “Tüm memnuniyetsizlerin merkezi” olarak hizmet veren evinin arkasında gizli gözetim kuruldu. Bu arada, Volkonskaya geniş sosyal aktivite için çabaladı. Pek çok fikri vardı: Batı Avrupa’yı Rusya’nın tarihine ve kültürüne tanıtmak için tasarlanan “Vatansever Sohbet” ve “Rus Topluluğu” organizasyonlarının yanı sıra Moskova Üniversitesi’nde “Estetik Müzesi” nin oluşturulması.
Ancak bütün bunlar Moskova yetkilileri tarafından soğuk bir şekilde karşılandı. Prenses Volkonskaya, “Quatre nouvelles”, “Tableau slave du V-me siхcle”, “Olga’nın Efsanesi” romanından alıntılar yaparak ve edebi eserlerde kendini gerçekleştirmeye çalıştı. Edebi alan onun gürültülü başarısını getirmedi, ancak fark edilmedi: “Slav tablosu” için Volkonskaya, Rus Tarihi ve Eski Eserler Bilim Derneği’nin fahri üyesi seçildi.
Özgürlüğü seven bir eğilime ve doğumdan itibaren büyük bir maddi koşula sahip olan Volkonskaya, 1829’da “Moskova ve dedikodularından sıkıldım”, otuz üç yıl yaşadığı İtalya’ya gitti. Roma villasında oldukça kapalı yaşadı. Doğru, N. V. Gogol uzun süre onun üzerinde kaldı ve üzerinde güçlü bir manevi etki yaptı. Prenses dini yaşamında Ruslar için nadir bir dönüş yaptı: temel inancına ve derin hislerine göre Ortodoksluktan Roma Katolik Kilisesi’ne geçti.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)