F. P. Reshetnikov’un “Barış İçin!” Bu çalışma, zamanımızın en akut sorunlarından birine – barış mücadelesine adanmıştır. Hikayeyi sanatçının resminin konusundaki hikayesini ele geçiren yazar, yeni bir savaş için silah göndermeyi reddeden Fransız liman işçilerinin savaş sonrası grevinin sayfalarını yeniden canlandıracaktı. Sadece yetişkinlerin değil, çocukların da yeryüzünde barışı savunduğunu söylerdi. Ve belki de hikayesine küçük Etienne veya Francois’in – modern Gavrosh’un hayat hikayesiyle başlayacaktı.
Paris barikatlarında küçük Gavroche’nin öldüğü zamandan beri uzun yıllar geçti, ama ölmedi, bu umutsuz ve cesur, neşeli ve kibar çocuk. Gavrosh’un yanan kalbi milyonlarca insan için mutluluk, özgürlük ve adalet yolunu aydınlatır. Paris oyununun kalbinin kıvılcımı Hiroşima veya Leopoldville sakinleri Pavlik Morozov ve küçük Küba veya Yunan Seryozha Tyulenin kalbinde. Gavroche ve Francois kalbinde ışıltı. Belki adı öyle değildi, ama bir Fransız liman işçisinin oğlu ve görkemli Gavrosh’un soyundan geliyordu.
Hayatının on ya da on iki yılında, çok fazla keder gördü. Favori bir oyuncağı kırma ya da uçurtma uçurma rüzgarı değil, yetişkin, büyük bir üzüntü – savaş, ihtiyaç, ağır ve onarılamaz kayıp… Ve Francois on ya da on iki yaşından daha yaşlı oldu. Savaşın ve barışın gerçek fiyatını tanıdı ve bir güvercin imgesi ile dalgalanan bayrağı altında yetişkinlerin yanında durdu. Güvercin sadece güzel bir kuş değil, tüm çocuklar için bir hayranlık nesnesi olmadığını, barışın bir sembolü olduğunu çok iyi biliyordu.
Bu nedenle, genç arkadaşı evin duvarına beyaz bir güvercin çizdi. Ve diğeri, biraz daha yaşlı, bir arkadaşının arkasına tırmanarak, büyük harfleri “Pa1x!” Çocuk bir kova tutar – içinde oyun için kum değil, slogan için, çağrı için, kavga için boya. Bu çocuğun şirketinin en küçüğü çok korkuyor, ama cesaretle dolu, bu bebek ve kepçesini tuttuğu jest sonsuz dokunaklı ve etkileyici. Francois bu grubun en büyüğüdür. O tüm dikkat, gerginlik.
Gözleri ciddi ve delici değil, küçük ağzı sıkıca sıkıştırılmış. Bütün rakam kaygı ve gerginliğin kişileşmesidir. Bu adamlar, aktivitelerinin masum şakalar değil, ciddi bir siyasi mücadele, gösterilere giden babalarına ve büyük kardeşlerine sağladıkları yardım olduğunun farkındalar.
Göstericiler, gökyüzünün savaş sırasında yıkılan büyük bir binanın pencerelerinin boş göz yuvalarından parladığı meydanın köşesinde, yakındadır. Ve ağ geçidinde, korkak ve kötü beyler. “Aksine, onları bir copla dağıt,” diye bağırıyorlar polisle. Adamları dövmeyin, eğer polis onları burada yakalarsa, polis sloganları silinir, ancak bu çocuklar dünya fethedinceye kadar tekrar tekrar yazacaklar…
(1 votes, average: 5,00 out of 5)