Uzun zamandır sahip olduğu ailenin adını taşıyan “Merode Sunağı” önce Roger van der Weyden’e, daha sonra Robert Kampen ile özdeşlenen Flemal’dan ustaya atfedildi. Çalışma, geç Orta Çağ sanatının özelliklerini gösteriyor – parlak renkler, görüntünün bazı gelenekselliği ve kısmen düzleştirilmiş alan, ancak zaten Rönesans’a ait: insanlardan ayrılmış olmasına rağmen ilahi karakterler yanlarına yerleştirildi ve Meryem Ana, başmelek Gabriel ve Joseph görünmüyor sol uçtaki donörlerden daha az gerçekçi. Ama asıl şey – küçük boyutlarda triptik, büyük bir izlenim verir. Rönesans ustalarının resimlerini ayıran görkemli ruhu hissediyor.
Triptik kendi içinde dikkat çekici detaylarla doludur: ferforje şamdanlar, başmelek desenli bir kemer ve kentsel sokakta açık pencerenin dışındaki insanlar, sadece sokakta değil, aynı zamanda karanlık kapılarda silüetlerin görüldüğü dükkanda. Bu nedenle çok sayıda detay o kadar dikkatli yazılmıştır ki, çoğu özel bir anlama sahiptir. Örneğin, bir sürahi içindeki beyaz zambaklar Meryem Ana’nın saflığını sembolize eder, masada açık bir kitap onun bilgeliğidir, bir lavabo Vaftiz suyudur, bir mum Mesih’in dünyaya getirdiği ışıktır.
Joseph’in belirlediği masadaki ve dışarıdaki fare kapanı, St. Augustine’nin “Rab’bin haçı şeytan için bir fare kapanı” sözünü ifade eder. Sunağı dikkatlice incelerseniz, soldaki yuvarlak pencereden haçı taşıyan bebek Mesih’in küçük bir figürü olan Mary’ye nasıl uçtuğunu görebilirsiniz. Bu kısa triptik, Yeni Ahit hikayesinin tamamını özetliyor.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)