Mezun olunca, Vasiliev zaten bir dizi sanatçıyla tanıştı ve aralarında kendi haline geldi. Onu özenli vesayet altına alan I. V. Kramskoy ve sürekli ayni şekilde çalıştığı I. I. Shishkin ile ilişkiler özellikle yakındı. Bu harika insanlar ve sanatçılar ile iletişim ve dostluk, acemi ressamın ana hayatı ve profesyonel üniversiteleri haline geldi.
Kramskoy, Repin, Shishkin bu yetenekli genç adamı sevdi. Nadir şiirsel “müzikal” doğası not edildi. Tüm zorluklar Fedor zahmetsizce yenildi. Bir fırça sanatıyla tüm arkadaşları ve düşmanları şaşırtıcı. Büyüleyici bir şey, doğal Valera duygusuydu – ton ve rengin uyumu.
Vasiliev’in genç çalışmalarında, romantik bir doğa algısı için özlem dikkat çekicidir. Bu resimlerde ruh halinden daha fazla eylem var; sanatçı dünyayı keşfetmeye yeni başlıyor.
Birçok resim onun tarafından gelecekteki resimlerin hazırlıkları olarak tasarlandı. Çoğu zaman bir çerçeve ile özetlendikleri tesadüf değildir ve bazen sanatçı gelecekteki resmin genel bir görünümünü sunan muhteşem bir büyük çerçeve çizmiştir.
Çoğu zaman manzaralarında Fyodor Vasilyev, durumundaki bir değişiklik beklentisiyle doğayı tasvir etti. Tüm en ince değişikliklerle ve doğanın nefesi ile hassas empati, içsel maneviyatını aktarmasına izin verdi. Sırrı paylaşan kendisi, “doğa sevgisinin Tanrı sevgisine eşit olduğunu” yazdı.
Sanatçı, doğanın değişen renk yapısının transferine sezgisel olarak yeni bir resimsel yaklaşım aradı. Vasiliev’in aramalarının bu yolu bazı eserlerinde bulunur. Bunların arasında, muhtemelen yaz aylarında Tambov eyaletinde yazdığı “Akşam Birch Grove” çalışması yerini alıyor.
Resim, bu dönemin diğer birçok çalışmasından farklı olarak, yeşilliklerin rengini değiştiren ve huşlardaki çıplak dalların beyazlığını vurgulayan akşam güneşinin ışığını yakalamak istiyormuş gibi geniş bir boyama tekniğiyle boyanmıştır. Burada zaten çekilen fotoğrafın bileşimsel kararı, yaratılan görüntünün manzara yapısını, ölmekte olan bir yaz günü saatinde aktarılan doğa durumunun harika anıyla vurguladı. Yüksek gökyüzünü ve gölgeli taş çitin yakınındaki ağaçların taçlarını aydınlatan altın akşam ışığı ve yumuşak günbatımı renklerinin uyumu, sanatçıya bu şiirsel peyzajın genel renk şemasını, sanki doğa değişken rengine özgü gibi gösteriyor.
Resimde, genellikle olduğu gibi, yazarın imzası yoktur, ancak Ivan Kramskoy yazıtını alt kenarında yaptı: “Etude F. Vasilyev I. Kramskoy’a tanıklık ediyorum.” Sanatçı artık hayatta olmadığında böyle bir yazarlık sertifikası gerekiyordu ve resimleri ve eskizleri sanatseverlerle inanılmaz derecede başarılıydı; Vasilyev’in onunla hiçbir ilgisi olmayan orijinal eserleri için manzaralar yayınlandı. St Petersburg’da Kramskoy’un çabalarıyla düzenlenen ve 1874 kışında açılan sanatçının ölümünden sonra büyük ilgi gördü. Tüm resimler keşfinden önce satıldı.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)