Resim “Köylü Dansı”. 1567-1569 yıllarında Peter Bruegel, halk yaşamı temaları üzerinde bir dizi resim yaptı. Görünüşe göre, Bruegel en iyi tür eserlerinden birini yaratmayı başardı – Köylü Dansı. Arsa alegorileri içermez ve genel karakteri kapalı pathosları ve katı rasyonalitesi ile ayırt edilir. Sanatçı, köylü şenlik atmosferine ya da bireysel grupların pitoreskliğine değil, köylülerin kendilerine – kılığına, yüz özelliklerine, alışkanlıklarına, hareketlerin doğasına ve hareket ediş biçimlerine çok ilgi duyuyor.
Aşırı kilolu ve güçlü köylü figürleri, Brueghel için alışılmadık büyük bir ölçekte tasvir edilir ve doğal bir element ve doğanın doğal gücü yaratılır. Her şekil bir demire yerleştirilir, tüm resme nüfuz eder, bir bileşim ekseni sistemi. Ve her figür durmuş gibi görünüyor – bir dansta, tartışmada veya öpücükte. Rakamlar büyüyor, ölçeği ve önemi açısından abartılı görünüyor. Neredeyse süper gerçek ikna edildiklerinde, kaba, hatta acımasız, ama kararlı bir şekilde etkileyici anıtsallık ile doldurulurlar ve sahne bir bütün olarak köylülüğün bir dizi karakteristik özelliğine, onun temel, güçlü gücüne dönüşür.
Bu resimde, yöntemine özgü somut bir köylü türü doğuyor. Ancak, bu türden sonraki çalışmaların aksine, Bruegel resimlerine olağanüstü güç ve sosyal pathos verir. Bu resim yazılırken kitlelerin en güçlü isyanı – ikonoklazma – ezilmişti. Bruegel’in ona karşı tutumu bilinmiyor. Ancak bu hareket başından sonuna kadar popülerdi, sınıf karakterinin kanıtlarıyla çağdaşları şok etti ve muhtemelen Brueghel’in resmindeki insanların ana, ayırt edici özelliklerini konsantre etme arzusu doğrudan bu gerçekle ilgilidir.
İkonoklazm ve Brueghel’in başka bir çalışmasıyla ilişkili – “Köylü Düğünü”. Burada, ulusal bir karakterin vizyonunun keskinliği daha da arttı, ana figürler daha da arttı, ancak zaten biraz abartılı bir güç ve alegorik başlangıç resmin sanatsal dokusunda yeniden canlandı. Korku veya şaşkınlığa sahip üç köylü, resmin önünde, önünde varsayılan duvara bakar. Belki de, tapınakta hazineleri çalan ve sefil durumlarından kurtulmak isteyenlerin ölümünü öngören kelimeler ortaya çıktığında, Belshazzar bayramıyla ilgili İncil hikayesine bir ima.
Katolikliğe karşı savaşan isyancı köylülerin Katolik kiliselerini parçaladığını hatırlayın. Brueghel için alışılmadık bir idealizasyon ve yumuşaklık tonu, acı pişmanlık ve iyi insanlık – net ve tutarlı Köylü Dansı’nda olmayan niteliklere sahip – “Köylü Dansı” ilkelerinden ve fikirlerinden bir miktar ayrılma “Yaz” çiziminde, ilk bakışta yakın adlı bir resim bulunabilir. Ancak, ustalar ünlü “Kör” de dahil olmak üzere bir dizi kasvetli ve acımasız tablolar yarattığında, önceki umutlardan tamamen ayrılmak biraz sonra geldi. Dolaylı olarak, Hollanda devriminin gelişimindeki ilk krizle ilişkilidirler.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)