İlkbaharda E. Volkov’un en iyi manzaralarından biri “Ormanda. İlkbaharda” tablosu. 1877’de Efim Efimovich, bu resim için Sanatın Teşviki Derneği’nin sergisinin birinciliğini aldı.
Volkov’un tüm spesifik özelliklerinde – sakar, bodur ağaçlar; yerde yatan kurutulmuş dallar; geçen yılki kırmızımsı otlarla kaplı bataklık yumruları. Her ağaç, her çalı, kendi yaşı, kendi karakteri ile bir tür kişiliktir.
Hayalperest kavisli, ön plandaki ağaçların hantal gövdeleri izleyicinin gözünü ilginç bir dekoratif formla çekiyor ve arka plandaki ritmik olarak zengin ağaç deseni, hafif bir muslin gibi bir havuzun gözetlediği bir açık perde rolünü oynuyor.
Resim, özel renk yumuşaklığı, planların sadeliği ve doğal uyumu, ton karşılaştırmalarının pürüzsüzlüğü ve muhteşem çizim ile hatırlanır. İçinde, hafif hava ortamının yumuşak doğası şiirsel olarak taşınır. Alan derinliği, tüm nesnelere nüfuz ettiği ve kapladığı hafif ve şeffaf hava yardımıyla gösterilir.
Tuvalin yüzeyi ince bir şekilde yazılmıştır: küçük ve esnek fırça darbeleri tam olarak şekle uyum sağlayarak manzaraya “ses” in gerekli yumuşaklığını verir. Formların plastik modellemesinin netliği, izleyiciyi kelimenin tam anlamıyla bir ağaç gövdesinin pürüzlü yüzeyini, bir ağacın altındaki yosunlu toprağın yumuşak dokunuşunu ve bataklık bataklığını hissettirir.
Manzarayı canlandırmak için Efim Volkov sanki birbiriyle barışçıl konuşuyormuş gibi birkaç kuşu tasvir ediyor. Bu çalışmanın mecazi yapısı izleyicide derin bir lirik hissi uyandırır.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)